Απ: Γιατί δεν υπάρχει Εθνική Βάση δεδομένων κλεμμένων κινητών ;
Βλέπω πολύ θετικά τις σκέψεις σου αγαπητέ "SREK".
Επιτέλους να συνεργαστούν οι τρεις εξουσίες , Νομοθετική-Δικαστική και Εκτελεστική και να βρουν την κατάλληλη φόρμουλα προστασίας του αγαθού της περιουσίας του πολίτη έστω και αυτής της μικρής περιουσίας. Το iPhone 5 που καταγγέλλει παραπάνω ο αναγνώστης μας κοστίζει 900 €.
Η δημιουργία και επεξεργασία βάσης δεδομένων από δημόσια αρχή με νομοθετημένη λειτουργία θα ήταν εφικτή για τον ανωτέρω σκοπό.
Αναφορικά με το πόσο δύσκολο είναι μια πάροχος εταιρία κινητής τηλεφωνίας να ελέγξει αν η συσκευή ενός κινητού είναι κλεμμένη , αρκεί να πας με τη συσκευή του κινητού σου σε ένα κατάστημα κινητής τηλεφωνίας και να ρωτήσεις αν το κινητό είναι "καθαρό" στη καθομιλουμένη. Στα βασικά στοιχεία δεδομένων που μεταδίδονται από κάθε συσκευή είναι και ο αριθμός ΙΜΕΙ. Άλλο τόσο εύκολο είναι να διακόψουν τη σύνδεση.
Απ: Γιατί δεν υπάρχει Εθνική Βάση δεδομένων κλεμμένων κινητών ;
Αναζητώντας λύσεις στο διαδίκτυο πέσαμε πάνω σε μια ιδιωτική πρωτοβουλία την οποία συστήσαμε και στο φίλο αναγνώστη .
[url=http://www.stolendevice.com/?section=main&lang=gr]http://www.stolen…]
Απ: Γιατί δεν υπάρχει Εθνική Βάση δεδομένων κλεμμένων κινητών ;
Πάντως με την λειτουργία του συστήματος POL τα τελευταία χρόνια στην αστυνομία, θα πρέπει μελλοντικά να προστεθούν βάσεις δεδομένων αρχικά εγγράφων και κατόπιν αντικειμένων που έχουν αναγνωριστικά ταυτότητας. Με τη δημιουργία νέων βάσεων και κυρίως με τη διασύνδεση αυτών με την εφαρμογή της σηματικής αναφοράς, ούτως ώστε αυτόματα να ενημερώνεται η βάση συμπληρώνοντας μόνο το σήμα, θα επέλθει άλμα στην κατασταλτική δύναμη της αστυνομίας. Και αυτό γιατί το πλεονέκτημα των βάσεων είναι η εύκολη και γρήγορη ανεύρεση του καταχωρηθέντος προς αναζήτηση αντικειμένου. Αυτό απαιτεί μόνο τεχνογνωσία όσον αφορά το κατάλληλο λογισμικό και πιστεύω μικρό κόστος.
Πέραν από αυτό η εμπλοκή των εταιριών τηλεφωνίας-συσκευών σε διαδικασίες γνωστοποίησης στοιχείων κ.λ.π. όπως αναλυτικά περιέγραψε ο φίλος ανωτέρω, δεν έχει νόημα γιατί προσκρούει στη νομοθεσία. Παρεπιπτώντος να συγχαρώ τον φίλο για την άψογη παρουσία του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου με περίσσια ανάλυση και πληρότητα.
[edit time=1357511973]mentor[/edit]
[quote name=mentor date=2013-01-02]Η Ελληνική Αστυνομία αρκείται σε απλές συμβουλές προστασίας ([url=http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&a…]ΕΔΩ[/url]) αντί να προχωρήσει σε προστασία των πολιτών από το παράνομο εμπόριο κλεμμένων κινητών με κατάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις ώστε να καταστεί ατελέσφορη οποιαδήποτε κλοπή κινητού. [/quote]
Ξεκινόντας την απάντηση στο ερώτημα που τέθηκε εχω αρχικά να αναφέρω οτι η αστυνομία αρκειται σε απλές συμβουλές αντι να προβεί στις καταλληλες νομοθετήκες ρυθμισεις γιατι πολυ απλα δεν ειναι αρμοδιοτητα της να νομοθετει . Αρμοδιοτητα τετοια εχει η νομοθετική (βουλη) και η εκτελεστικη (κυβερνηση) εξουσια . Οποτε η αστυνομια αρκείται ΜΟΝΟ σε συμβουλες .
Στο ερώτημα τωρα προσπαθοντας να αναλυσω το νομικο πλαισιο οσο πιο απλα μπορω. Οι εταιρείες κινητης τηλεφωνιας - παροχοί - ΔΕΝ δύνανται να διακοψουν την επικοινωνια του κλεμμενου κινητου με το ΙΜΕΙ ουτε να δωσουν τα στοιχεια της κάρτας sim που ενεργοποηθηκε σε αυτο καθως η διαδικασια αυτη προϋποθέτει αρση του απορρητου των επικοινωνιων .Ακομα και η επεξεργασια χωρις την χορηγηση των στοιχειων προστατευεται απο τον νομο περι προσωπικων Δεδομενων 2472/97 οπως αυτος εφρμοζεται στον τομεα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών Ν3471/2006 .Επισης Οι επικοινωνιες προστατεύονται συμφωνα με το αρ 19 του Συντάγματος και μονο για τα αδικήματα - ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΑ - που προβλεπονται απο τον Ν 2225/1994 μπορει να γινει αρση απορρητου κατα την διαδικασια που προβλεπεται περιοριστηκα στον ΠΔ 47/2005.
Οπως γινεται κατανοητο ,εφαρμοζομενης παντα της αρχης της αναλογικότητας του αρ 25 Συνταγματος ,ο κοινος νομοθέτης δεν θεωρησε νομιμο και αραιτητο να διαπράχθει ενα πλημμελημα απο τον παροχό αναγκαζοντας τον να δωσει τα στοιχεια του κατοχου του κλεμμενου κινητου ή εστω να διακοψει την λειτουργια της συσκευης σε βάρος ενος αλλου πλημμεληματος που ειναι η κλοπη. Τα στοιχεια αυτα ο παροχος νομιμως τα συνελλεξε κ επεξεργαστηκε ΑΛΛΑ σε καθε περιπτωση θα παρανομουσε αν θα τα χορηγουσε η αν θα προεβεναι σε διακοπη παροχης προς την συσκευη . Δηλαδη το συνταγματικα κατοχυρωμενο αγαθο της προστασια των επικοινωνιων (αρ 19Σ),σε μια διαπραξη κλοπης, θεωρειται υπερτερο απο την προστασια της ιδιοκτησιας (αρ 17Σ) η οποια και καμπτεται σε βαρος της .
Η ΑΠΔΠΧ καθως κ η ΑΔΑΕ εχει ερθει πολλες φορες σε συγκρουση με τον Αρειο Παγο εκδιδοντας αντιθετες γνωμοδοτησεις (1-2005 σε αντιθεση με 9/2009 κ 12/2009) περι του τι ακριβως προστατευει το αρ.19 του Συνταγματος με την ΑΠΔΠΧ να υποστηριζει οτι τα ''εξωτερικα'' στοιχεια (αριθμος τηλεφωνου) προστατευονυαι απο το απορρητο ενω ο Αρειος Παγος να τασσεται υπερ της γνωστοοποιησης των στοιχειων αυτων χωρις να απαιτειται διαδικασια αρσης .
Η γνωμη αυτη του ΑΠ φυσικα κ επικρατησε και ειναι αυτη που εφαρμοζεται απο τις ανακριτικες αρχες με τις εταιρειες να συμμορφωνονται επακριβως .
Αποψη μου λοιπον ειναι οτι ο αριθμ ΙΜΕΙ δεν συγκαταλεγεται στα εξωτερικα στοιχεια καθως για να βρεθει απαιτειται ενεργεια - επεξεργασια απο τον παροχο κ δεν γινεται εξαρχης γνωστος (οπως ο αριθμος μιας κακοβουλης κλησης ) στον παθοντα , οποτε απαιτειται αρση ωστε να χορηγηθει ή για να γινει οποιαδηποτε νομιμη ενεργεια εκ μερους του παροχου. Μπορει η ιταιρεια ανα πασα στιγμη να γνωριζει ποιος αριθμος ειναι ενεργοποιημενος και σε ποια συσκευη (βασει του ΙΜΕΙ) , καθως επισης και ποιος ειναι ο κατοχος του αριθμου αυτου με πληρη στοιχεια ταυτοτητας (Ν3783/2009) αλλα δεν μπορει να προβει νομιμα στην επεξεργασια για να δει ποσα απο αυτα ειναι κλεμμενα καθως θα διαπράξει τα αδίκηματα πλημμεληματικου χαρακτηρα ως προανεφερα .
Με λιγα λογια μιλαμε για πολυ λεπτα θεματα που ακομα κ ανωτατοι διακαστικοι διαφωνουν . Αρα εμεις δεν εχουμε πολλα περιθορια να αναλυσουμε τον νομο ,βρισκοντας τα σημεια που ειναι σωστος κ που λαθος , παρα μονο αρκουμαστε στην αυτουσια παραθεση του ειτε συμφωνοντας ειτε διαφωνοντας με αυτον .
Ισως να οδηγουμασταν σε μια νομοκρατουμενη πολιτεια αν η αρση γινοταν τοσο ευκολα, για καθε κλοπη, με αποτελεσμα να ελοχευει παντου ο κινδυνος της καταχρηστηκης ασκησης του δικαιωματος της αυτου .
Τα ανωτερω ερχονται να δωσουν κ απαντηση στο ερωτημα γιατι δεν υπαρχει εθνικη βαση δεδομενων οπου θα γινοταν διασυνδεση στοιχειων (Ν2472/97) με την βαση δεδομενων των παροχων κινητης τηλεφωνιας . Βεβαια μια βαση με τα κλεμμενα κινητα μονο για ανευρεση τους σε κατοχο ή σε τυχαια ερευνα κ οχι μεσω εταιρειας θα ειχε νοημα, αν κ βεβαια δεν υπαρχουν βασεις για ποιο σοβαρα αντικειμενα θα υπαρξει ποτε για τα χιλιαδες κλεμμενα κινητα ....???
Ως προς το ερωτημα αν θα επρεπε ο παροχος να ελεγχει πριν δωσει σημα σε ενα κινητο την νομιμη προελευση του το βρισκω σωστο πλην ομως ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΜΟ. Αν δουμε τα πραγματα ρεαλιστηκα θα ηταν αδυνατο να ελεγχει ο υπαλληλος της καθε εταιρειας την νομιμοτητατης κατοχης του κινητου . Με τοσα μεταχειρησμενα που κυκλοφορουν θα ηταν αδιανοητο να ελεγχθει η νομιμη αγοραπωλησια-συμβαση η οποια θα επρεπε να γινει ουσιαστικα με εντυπο τιτλο ( τυπου συμβολαιου) ενω δεν θα γινοταν να αλλαζουμε καρτα sim οποια στιγμη θα επιθυμουσαμε .
Τωρα ο κάθε πολίτης θα αναρωτηθει : Μα καλα ειναι δυνατον να προστατευει ο νομος τον παρανομο ? Ομως δυστυχως γινεται και ισχυει οχι μονο στην Ελλαδα αλλα τουλαχιστον σε ολη την ΕΕ (οδηγια 2006/24/ΕΚ)
[edit time=1357152734]srek[/edit]