Φόρουμ
Γεια σας. Θα ήθελα να ρωτήσω αν κάποιος γνωρίζει αν είναι σωστή η πρακτική μερικών Υπηρεσιών , ειδικά στην επαρχία, να τοποθετούν τον Αξ. Υπ. και πλήρωμα περιπολικού. Το άρθρο για τα καθήκοντα του Αξ. Υπ. ορίζει τι πρέπει να κάνει όπως και για το περιπολικό. Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.
Greek
Υποβλήθηκε από sotis1982. Ημερομηνία: Παρ, 02/23/2018 - 23:16
Μόνιμος σύνδεσμος
Καλησπέρα από μένα. Ο συνάδελφος θίγει ένα μείζον ζήτημα ειδικά όπως είπε για τις συναδέλφους της επαρχίας, αφού οι διοικητές, με την πάγια δικαιολογία της έλλειψης ατόμων , σε βάζουν υπηρεσία Αξ. Υπ. και ταυτόχρονα πλήρωμα περιπολικού με ότι αυτό συνεπάγεται (τροχονόμους ελέγχους, διενέργεια συνεργείων κλπ) Εξ όσων γνωρίζω συνάδελφε το Π. Δ με τα καθήκοντα του Αξ. Υπ αναφέρει οτι ο Αξ. Υπ
ΔΕΝ απομακρύνεται από το αστυνομικό κατάστημα παρά μόνο για τον απολύτως αναγκαίο χρόνο, για να επιληφθεΙ σοβαρού αυτοφώρου αδικήματος ή συμβάντος, εφόσον δεν υπάρχει άλλος αξιωματικός, διατεταγμένος σε υπηρεσία, που μπορει να επιληφθει. (Προεδρικό Διάταγμα 260/1995 - ΦΕΚ 144/Α/13-7-1995 αρθρο 9 παρ. η). Ως εκ τούτου προφανως και ειναι παράνομη η διαταγή να εκτελέσεις και εσωτερική και εξωτερική υπηρεσία. Το θέμα είναι πόσο διατεθειμένος είσαι και είναι ο καθένας από εμας να εκτελέσει και να αναφέρει μετά ιεραρχικά. Αυτό που θα γίνει στην πράξη είναι κλασικά αν αποφασίσεις να ακολουθήσεις το δρόμο της αναφοράς θα μπεις στο στόχαστρο του εκάστοτε διοικητή και της διεύθυνσης και θα είσαι ο πρώτος υποψήφιος για το λεγόμενο χώσιμο. Απόσπαση, διαθεση σε αλλη υπηρεσια, εκβιασμό ισως οτι θα σε στειλω καπου μακρια σε περιφερειακό τμήμα κλπ αλλα εκδικητικά μετρα επάνω στην καθημερινή υπηρεσία (7 πρωινά σερι, 5απογευματινά σερι κλπ). Δυστυχώς όταν στην αυθαιρεσια της διοίκησης αντιδρά ένας και δεν υπάρχει κοινή φωνή τότε συνήθως αυτός παλεύει μόνος του και γίνεται ο κακός και ο προβληματικός. Τα εχουμε ζήσει πολλάκις και θα συνεχίσουμε να τα βιώνουμε δυστυχώς. Εκει επεμβαινει ο συνδικαλισμός , όπου υπάρχει και ασχολείται ... αλλά αυτό όπως γνωρίζουμε όλοι είναι μια πονεμένη ιστορία