ΘΑΝΩΝ ΠΑΣΧΩΝ ΑΠΟ AIDS

Το ιατρικό ιστορικό είναι προσωπικό δεδομένο (ευαίσθητο αν δεν κάνω λάθος) οπότε ουδεμία δημοσιοποίηση δεν γίνεται. Μόνο με εισαγγελική διάταξη για προστασία μεγαλύτερου αγαθού (όπως έγινε με τους ελέγχους στις ιερόδουλες πριν από λίγους μήνες)

H δυνατότητα δημοσίευσης στοιχείων και φωτογραφιών [b]ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ [/b]προβλέπεται από το άρθρο 2(β) του ν.2472/1997 που αναφέρει ότι με διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα επιτρέπεται η δημοσιοποίηση ονομάτων ποινικώς διωκόμενων ακόμα και χωρίς να υπάρχει δικαστική κρίση, με σκοπό την προστασία του κοινωνικού συνόλου και "προς ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για κολασμό των παραπάνω αδικημάτων".

Η σχετική επεξεργασία εκφεύγει της αρµοδιότητας της ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ βάσει της διάταξης του άρθρου 3 παρ. 2 στοιχ. β΄ του ν. 2472/1997.«Οι διατάξεις του παρόντος νόµου δεν εφαρµόζονται στην επεξεργασία δεδοµένων η οποία πραγµατοποιείται: … β) από τις δικαστικές - εισαγγελικές αρχές και τις υπηρεσίες που ενεργούν υπό την άµεση εποπτεία τους στο πλαίσιο της απονοµής της δικαιοσύνης ή για την εξυπηρέτηση των αναγκών της λειτουργίας τους µε σκοπό τη βεβαίωση εγκληµάτων, που τιµωρούνται ως κακουργήµατα ή πληµµελήµατα µε δόλο και ιδίως εγκληµάτων κατά της ζωής, κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της οικονοµικής εκµετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, κατά της προσωπικής ελευθερίας, κατά της ιδιοκτησίας, κατά των περιουσιακών δικαιωµάτων, παραβάσεων της νοµοθεσίας περί ναρκωτικών, επιβουλής της δηµόσιας τάξης, ως και τελουµένων σε βάρος ανηλίκων θυµάτων. Ως προς τα ανωτέρω εφαρµόζονται οι ισχύουσες ουσιαστικές και δικονοµικές ποινικές διατάξεις» (128/2012 ΑΠΔΠΧ)

Επίσης τα δεδομένα που αφορούν την υγεία του ατόμου, δηλαδή το αν πάσχει ή όχι από κάποιο νόσημα και, αν ναι, από ποιο, είναι μια άλλη κατηγορία ευαίσθητων δεδομένων, διακριτή από την κατηγορία "ποινικές διώξεις ή καταδίκες". Για αυτή την κατηγορία ευαίσθητων δεδομένων, ισχύει ο γενικός κανόνας του άρθρο 7 του Ν.2472/1997: "απαγορεύεται η συλλογή κι επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων". Στην "επεξεργασία" εμπίπτει και η "διάδοση προσωπικών δεδομένων", κατά το άρθρο 2(δ). Οι εξαιρέσεις που προβλέπονται από αυτή την απαγόρευση είναι όσες αναφέρονται στην δεύτερη παράγραφο του άρθρου 7. Εκεί αναφέρεται ότι, κατ' εξαίρεση, επιτρέπεται η συλλογή κι επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων, ύστερα από άδεια της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, "εφόσον η επεξεργασία αυτή είναι απαραίτητη για την ιατρική πρόληψη, διάγνωση, περίθαλψη ή τη διαχείριση υπηρεσιών υγείας". Επομένως, το αρμόδιο κρατικό όργανο για την ανακοίνωση δεδομένων υγείας, είναι η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, η οποία θα δώσει την άδειά της μόνον εφόσον κρίνει ότι όντως αυτή η δημοσιοποίηση είναι "απαραίτητη" ενόψει των παραπάνω σκοπών.

Οι ποινές για παράνομη δημοσίευση από το Δημόσιο ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων είναι βαρύτατες τόσο από ποινικής άποψης όσο και από αστικής βάσει του άρθρου 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα όπου ορίζεται ότι «Για παράνομες πράξεις ή παραλήψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος. Μαζί με το δημόσιο ευθύνεται εις ολόκληρον και το υπαίτιο πρόσωπο, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων για την ευθύνη των υπουργών». Εξάλλου, στο άρθρο 59 του Αστικού Κώδικα ορίζεται ότι σε περίπτωση προσβολής της προσωπικότητας, το δικαστήριο με την απόφασή του, ύστερα από αίτηση αυτού που έχει προσβληθεί η προσωπικότητά του και αφού λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί να καταδικάσει τον υπαίτιο να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη αυτού του οποίου η προσωπικότητα έχει προσβληθεί. Αρμόδια είναι τα διοικητικά δικαστήρια. (Σχετ.2567/2007 ΔΕφΑθ.οπου το Ελληνικό Δημόσιο καταδικάστηκε στην καταολή του ποσό των 15.000 ευρώ)

[b]Όμως στις διατάξεις του ν. 2472/1997 εμπίπτει η προστασία των προσωπικών δεδομένων φυσικών προσώπων που βρίσκονται εν ζωή. Αντίθετα, η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων που αφορούν ως υποκείμενο τον εκλιπόντα εκφεύγει του πεδίου του ν. 2472/1997 για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα όπως προβλέπεται στα οριζομένα του άρθρο 2 στοιχ. γ΄ του ν.2472/1997 και έχουν εφαρμογή οι γενικές διατάξείς του Ποινικού Κώδικα και συγκεκριμένα το άρθρο 365 ΠΚ ‘’Προσβολή της μνήμης του Νεκρού ‘’ , 371 ΠΚ ‘’παραβίαση επαγγελματικής εχεμύθειας’’ και 252ΠΚ ‘’παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου’’. (44/2009 ΑΠΔΠΧ) Στην ελληνική έννομη τάξη δεν υπάρχει ειδική προστασία δεδομένων νεκρών.[Απόφ. Αρχής 19/07,3963/3-5-07 έγγραφο της Αρχής].[/b]

[u][b][u]Ετσί ουδεμία εφαρμογή έχει ο Νόμος 2472/1997 στην προκειμένη περίπτωση πλήν όμως η Ελληνική Αστυνομία δεν έχει καμία αρμοδιότητα ,που να απορρέει από τους κανονισμούς και την αποστολή της , ώστε να δημοσιεύει τα αιτία θανάτου οποιουδήποτε ατόμου έστω και αν η δημοσιοποίηση αυτή αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου[/u][/b]. Ενώ υπάρχει κίνδυνός να κατηγορηθούμε για 252 ΠΚ.

[b]Μετά το θάνατο του ασθενούς το δικαίωμα να συναινέσουν στην άρση του ιατρικού απορρήτου του θανόντος περιέρχεται στους κληρονόμους του, εφόσον είναι συγγενείς μέχρι του τετάρτου βαθμού[/b], οι οποίοι κατά το άρθρο 14 παρ.8 του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας Ν. 3418/05 , έχουν το δικαίωμα πρόσβασης στα ιατρικά αρχεία του θανόντος, καθώς και λήψης αντιγράφων του φακέλου του. Έτσι, η απαγόρευση της φανέρωσης του ιατρικού απορρήτου ισχύει και μετά το θάνατο του ασθενούς και περιλαμβάνει και τις συνθήκες του θανάτου. Συνεπώς, η αποδέσμευση του ιατρού από το ιατρικό απόρρητο του θανόντος από οποιαδήποτε αιτία, είτε από αιφνίδιο, είτε από βίαιο θάνατο, π.χ. από καρδιακή ανακοπή, από ηλεκτροπληξία, από πυρκαγιές κλπ, και δη η αποκάλυψη στοιχείων της ταυτότητας και της αιτίας του θανάτου του, πληροφορίες που περιήλθαν στη γνώση του κατά την άσκηση του ιατρικού του επαγγέλματος και εμπίπτουν στο περιεχόμενο ιατρικού απορρήτου, μπορεί να επέλθει με τη συναίνεση των κληρονόμων του θανόντος.(15/2007ΓΝΜΔ ΑΠ)

[b]Από την άλλη πλευρά αν η δημοσίευση αυτή γίνει από τα πρόσωπα του στενού συγγενικού περιβάλλοντος του νεκρού είμαι της άποψης ότι δεν θα δημιουργηθεί η παραμικρή παραβίαση του νόμου. Άλλωστε η παράβαση του αρθρου 365 ΠΚ ως ορίζεται στο αρθρο 368 ΠΚ διώκεται κατ’εγκληση με δικαιούχους αυτής αποκλειστικά τους κληρονόμους του βάσει της παρ 4 αρ. 118ΠΚ. Τέλος η επιδίωξη της δημοσίευσης σε κάθε περίπτωση θα πρέπει γίνει βάσει της αρχής της αναλογικότητας αφού το προσβαλλόμενο έννομο αγαθό της προστασίας της τιμής του νεκρού σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται αξιολογικά ανώτερο από το θεμελιώδες προστατευόμενο αγαθό της προστασίας της δημόσιας υγείας όπως προστατεύεται από το άρθρο 21Σ με την συντρέχουσα ομως προυπόθεση να ΜΗΝ υπάρχουν άλλα πρόσφορα μέσα που να επιφέρουν το ίδιο αποτέλεσμα κ η δημοσίευση να ειναι το λιγότερο επαχθές. [/b]

[edit time=1368885498]SREK[/edit]