ΜΗΝΥΣΗ

Κατ' αρχήν οι 2 κατηγορίες δεν συσχετίζονται σε 1 δικογραφία. Εφ' όσον ο καθένας κατηγορεί τον άλλο για κάποιες πράξεις δημιουργείς 2η δικογραφία.

Τη 2η δικογραφία τη φτιάχνεις με μία ένορκη κατάθεση του 1ου κατηγορούμενου ή με έκθεση προφορικής μήνυσης και συνεχίζεις.

Η απλή δήλωση του σε έκθεση εξέτασης κατηγορουμένου όπου δεν καταθέτει ενόρκως, δεν αρκεί (για σένα εννοείται), για το σχηματισμό δικογραφίας.

Τώρα το τι θα κάνει ο εισαγγελέας για το αν θα ασκήσει δηλαδή ποινική δίωξη με βάση την αναφορά στα πραγματικά περιστατικά που περιγράφονται στην απολογία (αν πάμε στο σενάριο που περιέγραψες), τότε αυτό είναι στην διακριτική του ευχέρια σύμφωνα με το άρθρο 42 ΚΠΔ όπου αναφέρεται ότι ... "Ο εισαγγελέας, όταν λάβει τη μήνυση [b][u]ή την αναφορά[/u][/b], κινεί την ποινική δίωξη, παραγγέλλοντας προανάκριση ή ανάκριση ή εισάγοντας την υπόθεση με απευθείας κλήση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο, όπου αυτό προβλέπεται."

συντασσεις εκθεση ενορκης εξετασης μαρτυρα και καταγραφεις οτι σου δηλωσει, ακομα και για ψευδη καταμηνυση και η αποψη μου ειναι οτι δε σχηματισεις αλλη δικογραφια γιατι εχουν σχεση τα περιστατικα εκτος και εαν ειναι ασχετα μεταξυ τους.

Συμφωνώ με τον Sakrunner, αν τα περιστατικά σχετίζονται, τότε λαμβάνεις μήνυση (έκθεση προφορικής μήνυσης ή σε ένορκη κατάθεση) και τη συσχετίζεις με τη δικογραφία που ήδη σχηματίζεις. Εάν όμως η μήνυση αφορά άλλο περιστατικό, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την δικογραφία που σχηματίζεται, τότε κάνεις ξεχωριστή δικογραφία.