ΜΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΔΩΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΝΟΜΟΣ ΥΠ΄ ΑΡΙΘ. 1082/1980
(ΦΕΚ 250/Α/29.10.1980)

Περί τροποποιήσεως, αντικαταστάσεως και συμπληρώσεως διατάξεών τίνων ενίων εργατικών νόμων και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων.

Άρθρον 1
1. Αι κατά τον Α. Νομών 1777/1951 «περί συμπληρώσεως των διατάξεων του Ν.28/1944 και του άρθρου μόνου του Α.Ν.866/1946» κυρωθέντος διά του Νόμου 1901/1951, «περί κυρώσεως του Α. Ν. 1777/1951 «περί συμπληρώσεως των διατάξεων του Α. Νόμου 28/1944 και του άρθρου μόνου του Α. Ν. 866/1946», έκτακτοι οικονομικαί ενισχύσεις καταβάλλονται, ως επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα, εις τους μισθωτούς εις το ακέραιον, εφ΄ όσον η εργασιακή σχέσις τούτων διήρκεσε καθ΄ όλην την χρονικήν περίοδον, εις μεν την περίπτωσιν του επιδόματος εορτών Πάσχα, από της 1ης Ιανουαρίου μέχρι της 30ης Απριλίου, εις δε την τοιαύτην του επιδόματος εορτών Χριστουγέννων από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου εκάστου έτους. Εις περίπτωσιν καθ΄ ήν η εργασιακή σχέσεις του μισθωτού δεν διήρκεσε καθ΄ όλον το ανωτέρω χρονικόν διάστημα, καταβάλλεται τμήμα επιδόματος ανάλογον προς την εντός του χρονικού τούτου διαστήματος διάρκειαν της εργασιακής του σχέσεως.
2. Τα κατά την προηγουμένην παράγραφον, επιδόματα εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων, υπολογιζόμενα επί των τακτικών αποδοχών των μισθωτών, υπό τους όρους και προϋποθέσεις των οικείων αποφάσεων των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, καταβάλλονται την Μεγάλην Τετάρτην και την 21ην Δεκεμβρίου αντιστοίχως. Ο εργοδότης δύναται να παρακρατήση το μέχρι της 30ης Απριλίου ή της 31ης Δεκεμβρίου αναλογούν ποσόν του επιδόματος, όπερ πάντως δεν δύναται να καταβληθή βραδύτερον των ημερομηνιών τούτων.
3. Διά των, κατά τον Α. Ν. 1777/1951, κυρωθέντα διά του Νόμου 1901/1951, αποφάσεων των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας δύναται να ορισθή πάγιον σύστημα υπολογισμού των επιδομάτων εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων, οι όροι, προϋποθέσεις και περιορισμοί εις την χορήγησιν τούτων, το ύψος εν εξαρτήσει προς το γενικόν κατώτατον όριον μισθού ή ημερομισθίου δι΄ ειδικάς κατηγορίας μισθωτών και ο τρόπος απολήψεως και το ύψος των επιδομάτων τούτων, προκειμένου περί μισθωτών αμειβομένων διά ποσοστών, φιλοδωρημάτων, κατά μονάδα εργασίας ή κατ΄ άλλον σύστημα, πλην επί μισθώ ή ημερομισθίω, ή απασχολουμένων εις μη σταθερόν εργοδότην, ως και μισθωτών τελούντων κατά τον χρόνον καταβολής ή διατελεσάντων κατά την κρίσιμον περίοδον εν καταστάσεις ασθενείας, λοχείας ή στρατεύσεως.

ΝΟΜΟΣ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 2336/1995
ΦΕΚ Α-189

Ρύθμιση θεμάτων εποπτευόμενων οργανισμών του Υπουργείου Εργασίας και όλλες διατάξεις.

Άρθρο 8
Κυρώσεις για καθυστέρηση καταβολής αποδοχών και παρεμπόδιση εισόδου των οργάνων
του Υπουργείου Εργασίας στους τόπους εργασίας
1, Η παρ. 1 του άρθρου μόνου του α.ν. 690/1945 (ΦΕΚ 292 Α') αντικαθίσταται ως ακολούθως:
"1. Κάθε εργοδότης ή διευθυντής ή επιτετραμμένος ή με οποιονδήποτε τίτλο εκπρόσωπος οποιοσδήποτε επιχείρησης, εκμετάλλευσης ή εργασίας, ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολουμένους σε αυτόν τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές, που καθο ρίζονται είτε από τη σύμβαση εργασίας είτε από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας είτε από αποφάσεις διαιτησίας είτε από το νόμο ή έθιμο είτε σύμφωνα με το άρθρο 10 του ν. 3196/1955, συνεπεία της θέσεως των εργαζομένων σε κατασταση διαθεσιμότητας, [b]τιμωρείται κατόπιν μηνύσεως των ενδιαφερομένων ή των οργάνων του Υπουργείου Εργασίας ή των οργάνων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης[/b] που είναι εντεταλμένα για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας ή της οικείας Αστυνομικής Αρχής ή της οικείας, επαγγελματικής οργάνωσης των εργαζομένων, με φυλάκιση μέχρι έξι (6) μήνες και χρηματική ποινή, της οποίας το ποσό δεν μπορεί να ορίζεται κάτω του 25% ούτε πάνω του 50% του καθυστερούμενου χρηματικού ποσού, για την εξεύρεση του οποίου οι τυχόν σε είδος οφειλόμενες αποδοχές πρέπει να αποτιμώνται, με τη σχετική απόφαση, σε χρήμα. Η εκδίκαση των παραπάνω υποθέσεων [b]γίνεται με τη διαδικασία του αυτοφώρου[/b], όπως προβλέπεται από τα άρθρα 417 επ. του Κ.Π.Δ.".

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
YΠOYPΓEIO ΕΡΓΑΣΙΑΣ & KOINΩNIKΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
ΣΩΜΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑ
Aριθ. Πρωτ.: οικ. 2266/17.12.2010
Άσκηση διαδικασίας αυτοφώρου, σε περίπτωση μη καταβολής επιδόματος εορτών Χριστουγέννων (Δώρο Χριστουγέννων)
Θέμα: Άσκηση διαδικασίας αυτοφώρου, σε περίπτωση μη καταβολής επιδόματος εορτών Χριστουγέννων (Δώρο Χριστουγέννων).

Στην παρούσα συγκυρία, όπου οι εργασιακές σχέσεις βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων και προκειμένου να υπάρξει διαφύλαξη των προβλεπομένων από τη νομοθεσία εργασιακών δικαιωμάτων, το Σ.ΕΠ.Ε καλείται, ως ο κυρίαρχος ελεγκτικός μηχανισμός να εντατικοποιήσει το έργο του, προκειμένου να μη διακινδυνευθεί στο ελάχιστο το οποιοδήποτε εργασιακό δικαίωμα. Το Δώρο Χριστουγέννων και η καταβολή του, δεν εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε εργοδότη. Η αντίδραση της ευνομούμενης πολιτείας μας, πρέπει να είναι αυστηρή, άμεση και καθοριστική, ώστε να μην υπάρξουν περιθώρια καταπάτησης της κείμενης νομοθεσίας.
Σχετικώς σας ενημερώνουμε ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις της Κ. Y.A.19040/1981 (ΦΕΚ 742/Β/81) των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας που εκδόθηκε σε εκτέλεση του άρθρου 1 του Ν. 1082/1980 (ΦΕΚ 250/Α/80) καθορίζεται πάγια το σύστημα υπολογισμού του Δώρου εορτών Χριστουγέννων, στην οποία προβλέπεται ότι:

- Στο αρ.1, παρ.2 προϋπόθεση καταβολής του επιδόματος Χριστουγέννων 2010 είναι η ύπαρξη απασχολήσεως (εργασιακής σχέσεως) του μισθωτού μέσα στο χρονικό διάστημα από 1-5-2010 μέχρι 31-12-2010.
- Στο αρ.3 παρ.1 ως βάση υπολογισμού του δώρου αποτελούν οι καταβαλλόμενες αποδοχές της 10ης Δεκεμβρίου 2010, συγκεκριμένης δηλαδή ημερομηνίας (ΑΠ 1485/2007). Για τους μισθωτούς των οποίων η σχέση εργασίας ελύθη προ της 10ης Δεκεμβρίου, λαμβάνονται υπόψη οι αποδοχές της ημέρας λύσεως της σχέσεως. Μεταγενέστερη της ημερομηνίας αυτής αύξηση αποδοχών δεν λαμβάνεται υπόψη.
- Στο αρ.10 παρ.1 ορίζεται ότι η καταβολή του επιδόματος Χριστουγέννων θα γίνει μέχρι της 21ης Δεκεμβρίου. Τα επιδόματα εορτών δεν επιτρέπεται να καταβληθούν σε είδος, αλλά μόνο σε χρήμα.
- Η ημερομηνία 31/12 αποτελεί δήλη ημέρα (ΑΠ 40/2002 Ολ.) είναι δε το απώτερο χρονικό σημείο καταβολής του δώρου.
- Για την καθυστέρηση καταβολής του Δώρου Χριστουγέννων, το οποίο θεωρείται τακτική αποδοχή, όπως έχει γίνει αυτό δεκτό πάγια από τη Νομολογία του Αρείου Πάγου, επισύρονται οι ποινικές κυρώσεις του ΑΝ. 690/45, όπως αντικαταστάθηκε με το αρ.8 παρ.1 του Ν. 2336/1995.

Με βάση την προαναφερόμενη διάταξη, κάθε εργοδότης ή διευθυντής ή επιτετραμμένος ή με οποιονδήποτε τίτλο εκπρόσωπος οποιασδήποτε επιχείρησης, εκμετάλλευσης ή εργασίας, ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολούμενους σε αυτόν τις οφειλόμενες αποδοχές του Δώρου Χριστουγέννων, τιμωρείται κατόπιν μηνύσεως των ενδιαφερομένων ή των οργάνων του Υπουργείου Εργασίας (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας) ή της οικείας Αστυνομικής Αρχής ή της οικείας επαγγελματικής οργάνωσης των εργαζομένων, με φυλάκιση μέχρι έξι (6) μήνες και χρηματική ποινή, της οποίας το πόσο δεν μπορεί να ορίζεται κάτω του 25% ούτε πάνω του 50% του καθυστερούμενου χρηματικού ποσού. Η εκδίκαση των παραπάνω υποθέσεων γίνεται με τη διαδικασία του αυτοφώρου, όπως προβλέπεται από τα άρθρα 417 επ. του ΚΠΔ.

Κατόπιν των ανωτέρω, σας επισημαίνουμε, ότι σε κάθε περίπτωση μη καταβολής του Δώρου Χριστουγέννων, μέσα στην τασσόμενη προθεσμία, όπως ορίζεται στις προαναφερόμενες διατάξεις, οι Κοινωνικοί Επιθεωρητές Εργασίας του Σ.ΕΠ.Ε να επεμβαίνουν άμεσα, διενεργώντας ελέγχους και να βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα, για την άσκηση της διαδικασίας του αυτοφώρου και την επιβολή των σχετικών κυρώσεων.

Όντας όλοι στις επάλξεις της διαφύλαξης των προβλεπόμενων από τη νομοθεσία μας εργασιακών δικαιωμάτων, να μπορέσουμε να επιτελέσουμε το κυρίως έργο της Επιθεώρησης Εργασίας στο ακέραιο, που δεν είναι άλλο από την προστασία των εργαζομένων και της υγιούς επιχειρηματικότητας.
http://www.taxheaven.gr/laws/circular/view/id/11694

Καταρχήν Mentor, ευχαριστώ!

Όπως αντιλαμβάνομαι από τα παραπάνω το αυτόφωρο κατά παράβαση του Α.Ν. 690/45, όπως αντικαταστάθηκε με το αρ. 8 παρ. 1 του Ν. 2336/1995, δεν είναι διαρκές και δεν ζητάμε παράβολο;
[edit time=1387806420]chrismar76[/edit]

Όπως πολύ ορθά αναφέρθηκε το αδίκημα διώκεται αυτεπάγγελτα κ δεν απαιτείται κατάθεση παραβολου. Επίσης ως έχει Κριθεί με την ΟλΑΠ 865/1978 η μη εκπρόθεσμη καταβολή δεδουλευμένων συνιστά στιγμιαίο και όχι διαρκες αδίκημα με το σκεπτικό ότι με την παρέλευση της προθεσμίας ξεκινά νέα αυτοτελής υποχρέωση καταβολής του επόμενου πλέον μισθου που ενδέχεται να εκπληρωθεί η να παραβιαστεί χωριστά. Τέλος άξιο αναφοράς ειναι το γεγονός ότι δεν χώρα παράσταση πολιτικής αγωγής στην ποινικη δική .
[edit time=1387842569]Srek[/edit]

Καλησπέρα και χρόνια πολλά σε όλους τους συναδέλφους. Παρατηρώ αυτές τις ημέρες στις εισερχόμενες (στην Υπηρεσία μου) σηματικές αναφορές στο P.O.L ότι γίνονται πολλές μηνύσεις για μη καταβολή δεδουλευμένων και συγκεκριμένα για τη μη καταβολή του δώρου των Χριστουγέννων. Όλοι οι συνάδελφοι που συντάσσουν τις εν λόγω αναφορές εκδίδουν αναζητήσεις για σύλληψη του δράστη-εργοδότη και χαρακτηρίζουν το εν λόγω αδίκημα ως διαρκές. SREK επειδή αναφέρεις ότι πρόκειται για στιγμιαίο και όχι διαρκές αδίκημα, ήθελα να ρωτήσω σε περίπτωση που υποβάλλει κάποιος μήνυση κατά του εργοδότη του για μη καταβολή του δώρου των Χριστουγέννων το οποίο όπως αναφέρουν έπρεπε να καταβληθεί έως 21-12-2013, εμείς θα εκδώσουμε αναζητήσεις εντός ορίων του αυτοφώρου και αν παρέλθει η ως άνω προθεσμία και δεν ανευρεθεί για να συλληφθεί, θα διαβιβάσουμε τη δικογραφία στον κ. Εισαγγελέα για τα κατά νόμο; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Καλησπέρα και χρόνια πολλά και από μένα. Δηλαδή μόνο η μη καταβολή δώρων είναι ποινικό αδίκημα; Η μη καταβολή του κανονικού μισθού ή η καθυστέρηση είναι;

Δεν γνωρίζω αν είναι ποινικό αδίκημα η μη καταβολή του μισθού αλλά σε πολλές περιπτώσεις οι εργοδότες έδωσαν το δώρο κανονικά για να αποφύγουν τις ποινικές ευθύνες και καθόλου μισθό ή μικρό μέρος αυτού.

Ποινικό αδίκημα που τιμωρείται κατα τις διατάξεις του ΑΝ 690/1945 είναι τόσο η μη καταβολή δεδουλευμένων μισθών όσο και λοιπών επιδομάτων - παροχών (δώρων)

Το αδίκημα ως προανέφερα είναι ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ όπως έχει κριθει απο την νομολογία.

Παραθέτω την 208/1990 διάταξη Εισ.Πρωτ.Πειραια, προς πληρέστερη κατανοηση.

Μη εμπρόθεσμη καταβολή των οφειλομένων αποδοχών από τον
εργοδότη στους εργαζομένους κατ`άρθρο 1 ΑΝ 690/1945.
Εγκλημα στιγμιαίο και γνήσιας παράλειψης. Στοιχεία της
αντικειμενικής του υπόστασης. Χρόνος τελέσεώς του είναι η ημέρα κατά
την οποία ο δράστης όφειλε να καταβάλει τις αποδοχές.
Παραγραφή πλημμελημάτων. Εξάλειψη αξιοποίνου λόγω παραγραφής.
Απόρριψη εγκλήσεως ως νομικά αβάσιμης λόγω παραγραφής.
(Διάταξη υπ`αριθμ 208/1990. Εισαγγελέως Πλημμ/κλων
Θεσσαλονίκης Σ. Δασκαλόπουλου).

Με την από 22.5.90 εγκλησή της η εγκαλούσα Ε. θυγ. Κ.Μ., κατ.
Θεσ/νίκης εγκάλεσε τον Γ.Β. του Μ., κατ. Αθηνών ότι, ενώ κατά το
χρονικό διάστημα από 7.2.1980 έως 1 1.4. 1983 εργάσθηκε η ίδια ως
πωλήτρια-ταμίας με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας στο κατάστημα του
εγκαλουμένου (προσωπική εμπορική επιχείρηση), ο τελευταίος παρέλειψε
να της καταβάλει ορισμένα ποσά που προέρχονταν από διαφορές
δεδουλευμένων αποδοχών της προαναφερθείσης χρονικής περιόδου και δώρα
εορτών Πάσχα Χριστουγέννων, το αργότερο, του ετους 1983 και
επιδόματα αδείας, του ετους επίσης 1983.

Από τα εξιστορούμενα στην εγκλησή της είναι φανερό ότι όλες οι
οφειλές του εγκαλουμένου, που πήγαζαν απ την παροχή εξαρτημένης
εργασίας από μέρους της εγκαλούσας, κατέστησαν απαιτητές το αργότε-
ρο το έτος 1983. Εξάλλου η εγκαλούσα, όπως στην εγκλησή της
ισχυρίσθηκε, φέρεται να εργάστηκε στον εγκαλούμενο το αργότερο μέχρι
11.4.83. `Οτι οι οφειλές απ την εργασιακή σχέση προέρχονταν από
παραλείψεις καταβολής των νομίμων αποδοχών από μέρους του
εγκαλουμένου στην εγκαλούσα το αργότερο μέχρι το έτος 1983 προ-
κύπτει και από τα αναφερόμενα στην από 6.4.1983 αγωγή της κατά του
εγκαλουμένου για την διεκδίκηση των οφειλών του και απ το περιεχόμενο
της υπ` αριθμ. 2385/1989 αποφάσεως του Εφετείου Θεσ/νίκης.

Σύμφωνα με το άρθρο μόνο τόυ ΑΝ 690/45 η αντικειμενική υπόσταση του
πλημμελήματος που προβλέπεται και τιμωρείται απ` αυτή την διάταξη και
το οποίο είναι γνήσιο έγκλημα παραλείψεως (βλ. ΑΠ 1770/1981, ΠΧΡ ΛΘ, σ.
518, ΑΠ 300/1919, ΠΧΡ ΛΘ`, σ. 879-880, για την έννοια των γνησίων
εγκλημάτων παραλείψεως βλ. και Ν. Χωραφά, Ποινικόν Δίκαιον, Εκδ. 9η Ε-
πιμ. Κ. Σταμάτη, Τομ. Α` 43, 111, σ. 161, Ι. Μανωλεδάκη, Ποινικόν
Δίκαιον, Επιτ. Γεν. Μέρους, 1985, σ. 224) συντελείται και πραγματώνεται
όταν ο υπεύθυνος εργοδότης, διευθυντής επιχειρήσεως, επιτετραμμένος και
κάθε υπεύθυνος για την καταβολή των μισθών στους εργαζομένους δεν
καταβάλλει εμπροθέσμως τις οφειλόμενες αποδοχές (και κάθε φύσεως
χορηγίες βλ. και διατάξεις ΑΝ 539/45) στους αντί μισθού
απασχολουμένους.

Επομένως χρόνος τελέσεως του εγκλήματος αυτού είναι εκείνος κατά
τον οποίο ο δράστης όφειλε να ενεργήσει (άρθρ. 17 ΠΚ) δηλαδή ο χρόνος
κατά τον οποίο όφειλε εμπροθέσμως να καταβάλει τις αποδοχές, και
παρέλειψε να τις καταβάλει. Δηλαδή το έγκλημα (στιγμιαίο) τελείται την
χρονική στιγμή που ο δράστης καθίσταται εκπρόθεσμος για την καταβολή
των μισθών, όπως η καταβολή πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τον νόμο ή την
συμφωνία των μερών ή τα συναλλακτικά ήθη ή το έθιμο σχετικά με το χρόνο
καταβολής των αποδοχών ή και από όσα ορίζονται σε διοικητικές πράξεις
(βλ. ΑΠ 1770/1988, ΠΧΡ ΛΘ, σ. 589, ΑΠ 1112/ 1969, ΠΧΡ Μ `, σ. 863,
864).

Συνεπώς το παραπάνω έγκλημα του εγκαλουμένου τελέσθηκε το
βραδύτερο τον Απρίλιο του 1983.

Σύμφωνα με το άρθρ. 111 1 3 Π.Κ τα πλημμελήματα παραγράφονται μετά
5 έτη, η δε παραγραφή εξαλείφει το αξιόποινο (βλ. Ι. Μανωλεδάκη, ό.π.,
σ. 249).

Συνεπώς οι παραλείψεις του εγκαλουμένου υπέκυψαν το έτος 1988 στην
πενταετή παραγραφή, το δε αξιόποινο αυτών εξαλείφθηκε και συνεπώς η
υπό κρίση έγκληση πρέπει να απορριφθεί ως νομικά αβάσιμη σύμφωνα με
το άρθρο 47 1, 2 ΚΠΔ (μη στηριζόμενη στο νόμο, όπως η διάτ. του άρθρ.
47 1 ΚΠΔ αντικ. με άρθρ. 5 1 Ν. 1738/87).