Νομολογία επί παραβάσεων με τεχνικά μέσα

3676/2015 ΔΕΦ ΑΘ ( 749705)

 1. Επειδή, με την κρινόμενη έφεση, για την οποία καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. τα υπ΄ αριθμ. 4003591 και 1373358, σειράς Α΄, ειδικά έντυπα παραβόλου), επιδιώκεται παραδεκτώς η εξαφάνιση της 19.299/2013 οριστικής αποφάσεως του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή του ήδη εκκαλούντος κατά της υπ΄ αριθμ. 112/24-
11-2005 αποφάσεως του Διοικητή του Τμήματος Τροχαίας Μαλακάσας. Με την τελευταία απόφαση απορρίφθηκαν οι από 9/11/2005 έγγραφες αντιρρήσεις που διατύπωσε ο εκκαλών κατά της υπ΄ αριθμ. 112/29-9-2005 αποφάσεως του ίδιου ως άνω Διοικητή, με την οποία είχε αποφασισθεί η αφαίρεση για τριάντα (30) ημέρες της ερασιτεχνικής άδειας ικανότητας οδηγού, καθώς και της άδειας κυκλοφορίας και των πινακίδων του υπ΄αριθμ. .......... ιδιωτικής χρήσεως επιβατικού αυτοκινήτου, συνιδιοκτησίας του εκκαλούντος κατά ποσοστό 50%.

 2. Επειδή, στο άρθρο 20 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (εφεξής Κ.Ο.Κ.) , που κυρώθηκε με το πρώτο άρθρο του ν. 2696/1999 (ΦΕΚ Α΄ 57/23.03.1999), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο τέλεσης της ενδίκου παραβάσεως και φέρει τον τίτλο «Όρια ταχύτητας» ορίζεται ότι: «1. …..2. Εκτός κατοικημένων περιοχών τα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια ταχύτητας για τις διάφορες κατηγορίες αυτοκινήτων οχημάτων και των συνδυασμών αυτών, ορίζονται στον πιο κάτω πίνακα: Πίνακας ανώτατων επιτρεπόμενων ορίων ταχύτητας /…../ Κατηγορία οχήματος Επιβατιγά/ …./ Αυτοκινητόδρομοι ταχείας Κυκλοφορίας 120 χιλιόμετρα./…./ 11. Ο έλεγχος της ταχύτητας των οδικών οχημάτων μπορεί να γίνεται από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές και με ειδικές συσκευές. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, Δημόσιας Τάξης και Μεταφορών και Επικοινωνιών καθορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές των ειδικών αυτών συσκευών ως και κάθε άλλη λεπτομέρεια αναγκαία για την εφαρμογή της διάταξης αυτής. 12…… Για υπέρβαση του ανώτατου ορίου ταχύτητας πάνω από 40 χλμ/ώρα, ως και για κίνηση οχημάτων στους αυτοκινητόδρομους με ταχύτητα πάνω από 140 χλμ/ώρα στις οδούς ταχείας κυκλοφορίας πάνω από 130 χλμ/ώρα και στο υπόλοιπο οδικό δίκτυο με ταχύτητα πάνω από 120 χλμ/ώρα, επιβάλλεται χρηματική ποινή τούλαχιστον πενήντα (50.000) δραχμών και επί τόπου αφαίρεση της άδειας οδήγησης και των στοιχείων κυκλοφορίας του οχήματος, από αυτόν που βεβαιώνει την παράβαση, για τριάντα (30) μέρες, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 103 του παρόντος Κώδικα….», ενώ στην παρ. 7 του άρθρου 103 του ίδιου νομοθετήματος ορίζεται ότι τα από το άρθρο αυτό προβλεπόμενα διοικητικά μέτρα επιβάλλονται παράλληλα και ανεξάρτητα από τις ποινικές ή άλλες κυρώσεις, που προβλέπονται από τις οικείες διατάξεις. Περαιτέρω, στο άρθρο 104 του εν λόγω Κώδικα με τίτλο «Επιβολή προστίμων από αστυνομικά όργανα» ορίζεται ότι: «1. (……) Σε όσους καταλαμβάνονται επ΄ αυτοφώρω ως υπαίτιοι παραβάσεων, για τις οποίες προβλέπεται επιβολή διοικητικού προστίμου, επιβάλλεται αυτό από το διοικητή της υπηρεσίας. Η διάταξη αυτή ισχύει και για τις περιπτώσεις παραβάσεων που προβλέπονται από τον παρόντα Κώδικα, οι οποίες καταγράφονται από τεχνικά μέσα, όπως ραντάρ και φωτογραφικές ή κινηματογραφικές μηχανές. Τα τεχνικά μέσα, με τα οποία διενεργείται η διαπίστωση παραβάσεων του παρόντος Κώδικα στους χώρους όπου διεξάγεται η δημόσια κυκλοφορία, επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται μόνον εφόσον υπάρχει σχετική προειδοποίηση προς το κοινό με μόνιμες πινακίδες για την ύπαρξη και τη λειτουργία τους. Ο τρόπος της τοποθέτησής τους, οι τεχνικές προδιαγραφές αυτών των μέσων, η λειτουργία τους για τη διαπίστωση των παραβάσεων, τα σχετικά με την αξιολόγηση των στοιχείων που συλλέγονται από αυτά και τη βεβαίωση των παραβάσεων, τα σχετικά με τους περιορισμούς που επιβάλλονται στη χρήση τους για τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων όσων υπόκεινται στη δράση τους και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα , που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, Δημόσιας Τάξης και Μεταφορών και Επικοινωνιών.

 3. Επειδή, περαιτέρω, κατ΄ εξουσιοδότηση της ως άνω διατάξεως εκδόθηκε το π.δ. 287/2001 (ΦΕΚ Α΄198/11.09.2001) με τίτλο « Ειδικές Ηλεκτρονικές Τεχνικές Συσκευές για τη βεβαίωση παραβάσεων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας», στο άρθρο 1 του οποίου ορίζεται ότι: «Σκοπός του παρόντος διατάγματος είναι καθιέρωση συστημάτων καταγραφής και βεβαίωσης παραβάσεων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.) με ειδικές ηλεκτρονικές τεχνικές συσκευές ή άλλα τεχνικά μέσα, όπως ραντάρ, φωτογραφικές ή κινηματογραφικές μηχανές που εγκαθίστανται και λειτουργούν, χωρίς την παρουσία Αστυνομικού ή άλλου εξουσιοδοτημένου Υπαλλήλου, σε προεπιλεγμένα σημεία σε οδούς και σε χώρους που χρησιμοποιούνται για τη δημόσια κυκλοφορία οχημάτων στο σύνολο του οδικού δικτύου της Χώρας», στο άρθρο 2 ότι «Για την εφαρμογή του παρόντος Διατάγματος κάθε περίπτωση καταγραφής παράβασης με τις ανωτέρω συσκευές, θεωρείται και αντιμετωπίζεται ως «επ΄ αυτοφώρω» καταληφθείσσα, κατά τις διατάξεις του άρθρου 104, παρ. 1 του νόμου 2696/99 (Κ.Ο.Κ.) και έχουν εφαρμογή οι ίδιες διαδικασίες», ενώ στο άρθρο 4 που τιτλοφορείται «Βεβαίωση παραβάσεων», ορίζεται ότι: «1. Η βεβαίωση των παραβάσεων γίνεται με τη λήψη φωτογραφιών ή με βιντεοσκόπηση, ανάλογα με το είδος της συσκευής, που θα απεικονίζουν τον αριθμό κυκλοφορίας και κάθε άλλο στοιχείο αναγκαίο και πρόσφορο για την εξατομίκευση του οχήματος και του παραβάτη που μπορεί να καταγράψει η φωτογραφική μηχανή ή το βίντεο και θα αποτυπώνουν και την ημερομηνία και ώρα της παράβασης και στην περίπτωση ελέγχου ταχύτητας, την καταγραφείσα ταχύτητα σε χ/ω. Οι φωτογραφίες ή οι ταινίες είναι για κάθε περίπτωση αποδεικτικό στοιχείο της διάπραξης της παράβασης. 2. Η σύνταξη των Εκθέσεων Παράβασης γίνεται από το Διοικητή ή Προϊστάμενο της Υπηρεσίας ή από τον εξουσιοδοτημένο προς τούτο αστυνομικό ή άλλο υπάλληλο, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Ν.Δ. 805/71 και τις ισχύουσες για το σκοπό αυτό σχετικές διατάξεις. 3. Για κάθε παράβαση εκτυπώνονται τρία αντίγραφα της φωτογραφίας που αποδεικνύει την παράβαση, από τα οποία το ένα επιδεικνύεται ή αποστέλλεται στον παραβάτη μόνο μετά από έγγραφο αίτημά του, άλλως παραμένει στο αρχείο της Υπηρεσίας που βεβαίωσε την παράβαση, το δεύτερο διαβιβάζεται στον Δημόσιο Κατήγορο του αρμόδιου Πταισματοδικείου, όταν δεν καταβληθεί το προβλεπόμενο για την παράβαση πρόστιμο και το τρίτο παραμένει στο Αρχείο της Υπηρεσίας που βεβαίωσε την παράβαση. Αν για τη βεβαίωση της παράβασης απαιτείται η λήψη περισσοτέρων της μιας φωτογραφιών, εκτυπώνονται όλες, σε τρία (3) όμοια αντίγραφα. 4. Στις περιπτώσεις που η παράβαση διώκεται σε βαθμό πλημμελήματος, το αντίτυπο της φωτογραφίας ή των φωτογραφιών που προορίζεται για το Δημόσιο Κατήγορο, επισυνάπτεται στη συνταχθείσα σχετική μήνυση και εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του Κ.Π.Δ.». Περαιτέρω, στο άρθρο 5 ορίζεται ότι: «Για κάθε παράβαση εφαρμόζονται οι προβλεπόμενες από τον ισχύοντα ΚΟΚ διαδικασίες και επιβάλλονται οι σχετικές ποινικές και διοικητικές κυρώσεις, ως εάν ο παραβάτης κατελήφθη, «επ΄ αυτοφώρω», ενώ στο άρθρο 7 ότι: «Κάθε έκθεση παράβασης που βεβαιώνεται στα πλαίσια του παρόντος Π.Δ. επιδίδεται στον παραβάτη από το Αστυνομικό Τμήμα του τόπου της μόνιμης κατοικίας του, με αποδεικτικό επίδοσης το οποίο επιστρέφεται στην αποστέλλουσα Υπηρεσία, προκειμένου, στην περίπτωση που δεν καταβληθεί το πρόστιμο, να υποβληθεί στον αρμόδιο Δημόσιο Κατήγορο ή σε πλημμεληματικές παραβάσεις στον αρμόδιο Εισαγγελέα».

 4. Επειδή, κατ΄εξουσιοδότηση της παρ. 1 του άρθρου 107 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, εκδόθηκε η υπ΄αριθμόν 67554/8530/03.12.2002 Κοινή Υπουργική Απόφαση, η οποία ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο και όριζε στο άρθρο 6 παρ. 2 ότι: «2. Εάν η βεβαίωση της παράβασης γίνει μόνο με βάση τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματος, τότε η σχετική έκθεση επιδίδεται με δημόσιο έγγραφο στον φερόμενο σαν ιδιοκτήτη αυτού και σε περίπτωση συνιδιοκτησίας, σε έναν από τους συνιδιοκτήτες. Στην περίπτωση που ο αναφερόμενος στο προηγούμενο εδάφιο ιδιοκτήτης, ισχυριστεί ότι δεν ήταν αυτός ο παραβάτης οδηγός, για τη ή τις συγκεκριμένες παραβάσεις, υποχρεούται εντός αποκλειστικής προθεσμίας πέντε (5) ημερών από τη χρονολογία επίδοσης της πιο πάνω έκθεσης, να υποβάλει υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/86 στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής κατοικίας του ή στην Υπηρεσία που όργανό της βεβαίωσε την παράβαση, στην οποία να δηλώνει, ότι δεν είναι αυτός ο παραβάτης οδηγός, καθώς και το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνση κατοικίας του συγκεκριμένου οδηγού στον οποίο είχε παραχωρήσει τη χρήση του οχήματος. Σε περίπτωση που δεν υποβάλλει την παραπάνω δήλωση στην καθοριζόμενη προθεσμία, τότε παραβάτης λογίζεται ο ιδιοκτήτης του οχήματος ή επί συνιδιοκτητών ο έχων το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκτησίας αυτού ή επί εταιρειών ο νόμιμος εκπρόσωπος αυτής και οι διατάξεις της παρούσας απόφασης εφαρμόζονται γι΄ αυτούς.».

 5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας που τέθηκαν υπ΄όψη και του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, μεταξύ των οποίων και η από 30-3-2012 έκθεση απόψεων του Διοικητή του Τμήματος Τροχαίας ............,  προκύπτουν τα εξής: Στις 20-8-2004 και ώρα 09.20, στο ρεύμα πορείας προς Λαμία του ... χλμ. της Νέας Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας, φωτογραφήθηκε το με αριθμό κυκλοφορίας................. ιδιωτικής χρήσεως επιβατικό (ΙΧΕ) αυτοκίνητο να κινείται με ταχύτητα 171 χλ. ανά  ώρα, αντί του επιτρεπόμενου ανώτατου ορίου των 120 χλμ. ανά ώρα, κατά παράβαση του άρθρου 20 παρ. 1 και 2 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ν. 2696/1999). Κατόπιν προανακρίσεως που διενεργήθηκε από όργανα της ανωτέρω υπηρεσίας μέσω των αρμοδίων Αστυνομικών Τμημάτων, διαπιστώθηκε ότι οδηγός του ανωτέρω οχήματος ήταν ο εκκαλών και στις 8-9-2005 η σχηματισθείσα δικογραφία υποβλήθηκε στον αρμόδιο Εισαγγελέα. Παραλλήλως, εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 112/29-9-2005 απόφαση του Διοικητή του Τμήματος Τροχαίας Μαλακάσας, με την οποία αποφασίσθηκε η αφαίρεση για τριάντα (30) ημέρες της ερασιτεχνικής άδειας ικανότητας του οδηγού του εκκαλούντος, καθώς και της άδειας κυκλοφορίας και των πινακίδων του ως άνω αυτοκινήτου, συνιδιοκτησίας του εκκαλούντος κατά ποσοστό 50%. Κατά της αποφάσεως αυτής, ο εκκαλών υπέβαλε τις από 9-11-
2005 έγγραφες αντιρρήσεις, οι οποίες απορρίφθηκαν με την υπ΄ αριθμ. 112/24-11-2005 απόφαση του ίδιου Διοικητή. Ακολούθως, κατά της τελευταίας αποφάσεως ο εκκαλών άσκησε προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία ισχυρίσθηκε, μεταξύ άλλων, ότι η
παρούσα υπόθεση βασίζεται αποκλειστικώς σε δηλώσεις οργάνων του Αστυνομικού Τμήματος Μαλακάσας, οι οποίες βασίζονται σε δήθεν ενδείξεις τεχνικών οργάνων (κάμερες οδού), χωρίς συγχρόνως να προσκομίζονται τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία και ειδικότερα, οι φωτογραφίες από τις κάμερες, καθώς και τα στοιχεία της κάμερας, από τα οποία να προκύπτουν με σαφήνεια ο χρόνος και ο τόπος τελέσεως της παραβάσεως. Εν όψει των ισχυρισμών αυτών, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την υπ΄ αριθμ. 3.175/2013 προδικαστική απόφαση, σε εκτέλεση της οποίας προσκομίσθηκαν τα εξής στοιχεία: α) η φωτογραφία, με την οποία διαπιστώθηκε από τα ειδικά όργανα (RADAR) η τέλεση της παραβάσεως (υπέρβαση του ορίου ταχύτητας) από το υπ΄ αριθμ. .... αυτοκίνητο, β) η σχετική αναφορά παραβάσεως (μήνυση) του αρμόδιου αστυνομικού οργάνου, που καταχωρήθηκε (με στοιχ. .././715) στο Βιβλίο Αδικημάτων και Συμβάντων του Τμήματος Τροχαίας Μαλακάσας κ.λ.π. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπ΄ όψη την προσκομισθείσα στο Δικαστήριο φωτογραφία, που λήφθηκε με τεχνικά μέσα (RADAR)
και ότι ο εκκαλών, συνιδιοκτήτης του οχήματος, δεν προσκόμισε κάποιο στοιχείο για να αποδείξει ότι δεν ήταν ο ίδιος οδηγός του οχήματος κατά το χρόνο τελέσεως της παραβάσεως, έκρινε , με την εκκαλούμενη απόφαση, ότι ο εκκαλών υπέπεσε στην αποδιδόμενη παράβαση και ότι νόμιμα επιβλήθηκαν σε βάρος του οι ένδικες διοικητικές κυρώσεις.

 6. Επειδή, ήδη ο εκκαλών, με την κρινόμενη έφεση, ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλούμενης αποφάσεως ως εσφαλμένης. Ειδικότερα, προβάλλει, μεταξύ άλλων, ότι κατ΄εσφαλμένη εφαρμογή των αναφερόμενων διατάξεων η εκκαλούμενη απόφαση έκρινε ότι υπέπεσε στην ένδικη παράβαση, βασισθείσα αποκλειστικά στα έγγραφα της υπηρεσίας και τη σχετική φωτογραφία χωρίς να διαλαμβάνει ότι τα σχετικά τεχνικά όργανα λειτουργούσαν κανονικά κατά τον συγκεκριμένο χρόνο και ότι βρίσκονταν στο συγκεκριμένο τόπο (χιλιόμετρο επί της Ν. Εθνικής Οδού) και ότι με την πρώτη κατάθεσή του ενώπιον του Α.Τ. Ν. Ιωνίας, η οποία μυστηριωδώς έχει εξαφανισθεί, αλλά και με τις αντιρρήσεις του ενώπιον του αρμόδιου οργάνου είχε αρνηθεί ενυπογράφως ότι οδηγούσε το αυτοκίνητό του κατά το χρόνο διαπιστώσεως της παραβάσεως από τα ειδικά τεχνικά όργανα (RADAR).

 7. Επειδή, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπ΄ όψη α) ότι σύμφωνα με το άρθρο 104 παρ. 1 του ΚΟΚ τα τεχνικά μέσα (φωτογραφικά RADAR κλπ) , με τα οποία διενεργείται η διαπίστωση των παραβάσεων του ΚΟΚ στους χώρους όπου διεξάγεται η δημόσια κυκλοφορία, επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται μόνον εφ΄ όσον υπάρχει σχετική προειδοποίηση προς το κοινό με μόνιμες πινακίδες για την ύπαρξη και λειτουργία τους, β) ότι στην προκείμενη περίπτωση από κανένα στοιχείο της δικογραφίας (ειδική αναφορά παραβάσεως (μήνυση) του αρμόδιου αστυνομικού οργάνου, καταλογιστική απόφαση κλπ) δεν προκύπτει ότι υπήρχε μόνιμη προειδοποιητική πινακίδα για τη λειτουργία φωτογραφικού RADAR και σε ποιο συγκεκριμένο σημείο (χιλιόμετρο) της Ν. Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας, από το οποίο φωτογραφήθηκε το υπ΄αριθμ. .... αυτοκίνητο του εκκαλούντος, γ) ότι στην υπ΄ αριθμ. 112/29-9-2005 απόφαση του Διοικητή του Τμήματος Τροχαίας Μαλακάσας αναφέρεται ότι η παράβαση διαπιστώθηκε στο.. χιλιόμετρο της Ν. Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας, ενώ στην ειδική αναφορά παραβάσεως (μήνυση) του αρμόδιου αστυνομικού οργάνου δεν προσδιορίζεται το ακριβές σημείο διαπιστώσεως της παραβάσεως αλλά αναφέρεται ότι κατελήφθη από το 25ο έως το 52ο χιλιόμετρο, δ) ότι η προσκομισθείσα φωτογραφία προς απόδειξη της παραβάσεως απεικονίζει το οπίσθιο μέρος του παραπάνω αυτοκινήτου, με συνέπεια να μην προκύπτει ότι το οδηγούσε ο ίδιος ο εκκαλών, ε) ότι από την ως άνω ειδική αναφορά παραβάσεως δεν προκύπτει ότι, μετά τη φωτογράφηση του εν λόγω αυτοκινήτου από το RADAR, το αρμόδιο αστυνομικό όργανο σταμάτησε αυτό καθ΄ οδό προς έλεγχο των στοιχείων του παραβάτη οδηγού και στ) ότι ο εκκαλών, ο οποίος είναι συνιδιοκτήτης του εν λόγω αυτοκινήτου σε ποσοστό 50%, αρνείται ότι οδηγούσε ο ίδιος αυτό κατά το χρόνο της παραβάσεως, κρίνει ότι η αρμόδια Αρχή, η οποία φέρει το σχετικό βάρος αποδείξεως, δεν αποδεικνύει ότι ο εκκαλών υπέπεσε στην παράβαση που του αποδίδεται και, ως εκ τούτου, μη νόμιμα επιβλήθηκαν σε βάρος του οι ένδικες διοικητικές κυρώσεις. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε τα αντίθετα, έσφαλε, όπως βάσιμα προβάλλεται με την κρινόμενη έφεση.

 8. Επειδή, κατ΄ ακολουθίαν τούτων, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη έφεση, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, να διαταχθεί η επιστροφή του καταβληθέντος παραβόλου στον εκκαλούντα και να εκδικασθεί, στη συνέχεια, η προσφυγή.

 9. Επειδή, περαιτέρω, εκδικαζομένης της προσφυγής, πρέπει , για τους ίδιους ως άνω λόγους, να γίνει δεκτή αυτή, και να ακυρωθεί η υπ΄αριθμ. 112/24-11-2005 απόφαση του Διοικητή του Τμήματος Τροχαίας Μαλακάσας, με την οποία επικυρώθηκε η υπ΄αριθμ. 112/29-9-2005 απόφαση του ίδιου ως άνω Διοικητή, να απαλλαγεί, όμως, κατ΄εκτίμηση των περιστάσεων, το εφεσίβλητο Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος (άρθρο 275 παρ. 1 εδ. ε΄Κ.Δ.Δ.).

  ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

 -Δέχεται την έφεση.

 -Εξαφανίζει τη 19.299/2013 οριστική απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών.

 -Διατάσσει την επιστροφή του καταβληθέντος παραβόλου στον εκκαλούντα.

 -Δικάζοντας την προσφυγή

 -Δέχεται αυτή

 -Ακυρώνει την υπ΄ αριθμ. 112/29-2-2005 απόφαση του Διοικητή του Τμήματος Τροχαίας Μαλακάσας.

 -Απαλλάσσει το εφεσίβλητο Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα.

 Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα  στις ............ και η απόφαση δημοσιεύθηκε στην ίδια πόλη σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στις  29 Ιουλίου  2015.