Σεβασμός στο Πανεπιστημιακό Άσυλο. Πρόταση της Ομάδας Υψηλής Αστυνόμευσης για τελική λύση.

Ας ελπίσουμε ότι θα δεί κάποιος από την ομάδα υψηλής αστυνόμευσης τις διορθώσεις σου και θα επανέλθουν με καινούριο άρθρο.
Τώρα γιατί διατηρούνται τα περί πανεπιστημιακού ασύλου, πολιτικές σκοπιμότητες και γιατί έτσι μας βολεύει.

Oι περί το άσυλο διατάξεις έχουν καταργηθεί στο σύνολό τους φίλε giatros. Το γιατί δεν εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία όπως προβλέφθηκε από τον ν. 4009, είναι άλλο κεφάλαιο.

Ο σχολιασμός μου όμως έγκειται στην ουσία του άρθρου της Ομάδας Υψηλής Αστυνόμευσης. Δεν μπορεί να "εγκαλείς" τις πρυτανικές αρχές και να στηλιτεύεις τα κακώς κείμενα αγνοώντας τη βασική νομοθεσία. Και μάλιστα να κάνεις και υποδείξεις στον Υπουργό Παιδείας.

Φαντάσου πως αντιμετωπίζεις εσύ έναν πολίτη που έρχεται στο Τμήμα και σου λέει πράγματα που δεν στέκουν και απαιτεί να τα κάνεις κιόλας...

Και μία σχετική Εγκύκλιος του Αρείου Πάγου :
[url]http://www.eisap.gr/?q=node/37[/url]

Διαβάζοντας και τη δεύτερη ανάρτηση της "Ομάδας Υψηλής Αστυνόμευσης", η οποία αφορά το ίδιο θέμα, υπάρχει μεν μια σχετική αναδίπλωση, αλλά και πάλι παρατηρείται η ίδια ακανατόητη εμμονή στα περί διατήρησης του πανεπιστημιακού ασύλου, το οποίο έχει καταργηθεί από τον ν. 4009/2011.

Παρατηρούμε δε και αφελείς γενικεύσεις τύπου "...η αντικειμενική μη εφαρμογή του νόμου τον καθιστά αντισυνταγματικό ..", γεγονός που αν το αποδεχτούμε, μπορεί να λειτουργεί ως πρόφαση σε κάθε περίπτωση που δεν μας συμφέρει ένας νόμος.

Επίσης, παρατηρώ ότι σε όποιες περιπτώσεις θέλουμε να στηρίξουμε τα λεγόμενα μας (και δεν αφορά μόνο την ΟΥΑ η παρατήρηση αυτή), ανακατεύουμε μέσα στην κουβέντα και το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα λοιπόν στο άρθρο 16§1 δεν αναφέρει αυτό που μας λέει η ΟΥΑ, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Αναφέρεται αυτολεξεί :
[i]"1. Η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες. Η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους. Η ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσουν από το καθήκον της υπακοής στο Σύνταγμα."[/i]

[b]Ούτε άσυλα προβλέπονται, ούτε καθορισμοί χώρων για έρευνες και διδασκαλίες, ούτε γνωμοδοτήσεις οργάνων για την επέμβαση της δημόσιας δύναμης. [/b] Προβλέπεται το ακριβώς αντίθετο. Η υποχρέωση της ακαδημαϊκής κοινότητας να συμμορφώνεται στο Σύνταγμα και στην υπ΄ αυτού καθοριζόμενη δικαιϊκή τάξη.

Το αυτό αναφέρεται και στην [b]αιτιολογική έκθεση του άρθρου 3 του ν. 4009[/b], που αποτελεί και την καλύτερη απόδειξη του αν υπήρχε ποτε "άσυλο" :
[i]"Το άρθρο 3 αναφέρεται στην ελευθερία της έρευνας, της διδασκαλίας και της διακίνησης ιδεών, η οποία κατά το Σύνταγμα είναι απόλυτη (άρθρο 16).

Παράλληλα, αναφέρεται ότι υπεύθυνος για την τήρηση της συνταγματικά κατοχυρωμένης ακαδημαϊκής ελευθερίας και διδασκαλίας, καθώς και για την προστασία και ασφάλεια του προσωπικού και της περιουσίας του Α.Ε.Ι. είναι ο πρύτανης.

Τέλος, διευκρινίζεται το αυτονόητο: ότι, όπως και στην υπόλοιπη Ελληνική επικράτεια, έτσι και εντός των χώρων των Α.Ε.Ι., όσον αφορά τις αξιόποινες πράξεις εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία.

Πράγματι, [b]η περί «ασύλου» νομοθεσία ακυρώθηκε στην πράξη, καθόσον δεν εφαρμόστηκε, και «στέγασε» παρανομίες κάθε μορφής[/b], επέτρεψε το δημόσιο εξευτελισμό δασκάλων και εντέλει οδήγησε σε απαράδεκτη συρρίκνωση της ελευθερίας του λόγου, της έρευνας και της διδασκαλίας, εκεί όπου εξ ορισμού θα έπρεπε κατ’ εξοχήν να προστατεύεται.

Παράλληλα, [b]αποτέλεσε άλλοθι και δικαιολογία για την αστυνομία και τις εισαγγελικές αρχές προκειμένου να μην παρεμβαίνουν, ακόμη και όταν διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα[/b]."
[/i]

Καταλήγοντας, και με όλη την καλή διάθεση, έχω να προτείνω ότι πάντοτε γνώμονας στις όποιες προτάσεις κάνουμε, θα πρέπει να είναι η προαγωγή της σκέψης εμπρός και όχι στην επιστροφή παρωχημένων και ανεφάρμοστων πρακτικών (όπως εν προκειμένω το άσυλο), οι οποίες διέσυραν τη Χώρα διεθνώς, αφού το μοναδικό τους αποτέλεσμα ήταν να νομιμοποιούν την παρανομία και να ευτελίζουν το δημόσιο Πανεπιστήμιο.

Εγώ saki δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μία Αστυνομική συνδικαλστική ομάδα ενδιαφέρεται τόσο για το πανεπιστημιακό άσυλο και την εμμονή τους όπως λες στα περί διατήρησής του. Δεν θέλω να δεχθώ ότι αποσκοπούν κάπου συγκεκρικμένα, το πλήρωμα του χρόνου θα δείξει.

Ομοίως και εγώ το θεωρώ ολίσθημα, πλην όμως μιας και μπαίνει σε τέτοιες επικίνδυνες ατραπούς, οφείλει να είναι πληρως ενημερωμένη περί των σχετικών διατάξεων, άλλως η σιωπή είναι μονόδρομος...

Στα Πλαίσια σχολιασμού αρθρογραφίας της Ομάδας Υψηλής Αστυνόμευσης ( ποιοι είναι ; ) με θέμα Κλινικά νεκρός ο ν 4009 2011 , σας γνωρίζω ότι επιφανείς ακαδημαϊκοί αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία της πανεπιστημιακής κοινότητας πρεσβεύουν ότι το άσυλο αποτελεί Συνταγματικό Έθιμο και μάλιστα από τα ισχυρότερα και συνεπώς δεν δύναται να καταργηθεί με νόμο . Η άποψη αυτή ορίζει δικαιολογημένο το ενδιαφέρον για το τι τελικά πρέπει να πράξουμε για να ελέγξουμε την υφιστάμενη κατάσταση . προφανώς η πρόταση των αστυνομικών αυτών δεν δεσμεύεται παρά μόνο από την αποτελεσματικότητα που ψάχνουν . Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία

H απάντηση στο "τι πράττουμε ;" είναι προφανής : Ότι επιτάσσει ο νόμος.

[b]Ως προς το έθιμο :[/b]
Το έθιμο είναι άγραφος κανόνας, ένας κανόνας που δεν έχει διατυπωθεί σε γραπτό κείμενο. Ως λογικό επακόλουθο, εάν αυτός ο κανόνας εν τέλει καταγραφεί, τότε παύει να είναι άγραφος και πρόκειται για γραπτό δίκαιο με εθιμική προέλευση. Το πανεπιστημιακό άσυλο έχει καταγραφεί σε νόμο, τόσο στο άρθρο 2 του ν. 1268/1982 (Α΄ 87), όσο και στο άρθρο 3 του ν. 3549/2007 (ΦΕΚ Α΄ 69).

Άλλωστε, το έθιμο δεν καταργεί ούτε τροποποιεί νόμο (άρθρο 2§2 ν.δ. της 7-10.5.1946, Α΄ 151), αντιθέτως οφείλει να συντάσσεται με την έννομη τάξη και το Σύνταγμα [i][περισσότερα σε Αντ. Μανιτάκη: Ελληνικό Συνταγματικό Δίκαιο Ι, Σάκουλας Θεσ/νίκη 2004, κεφ. 5ο, παρ. 262 και επόμενες][/i].

Συνεπώς, ούτε ως έθιμο μπορεί να μπορεί να αντιμετωπισθεί το πανεπιστημιακό άσυλο. Οπότε, οι όποιες απόψεις-δηλώσεις "επιφανών ακαδημαϊκών" χρήζουν δεύτερης και τρίτης αναγνώσεως, ιδίως ως προς τις πολιτικές -κυρίως- σκοπιμότητες που εξυπηρετούν...

[edit time=1414306269]sakis01[/edit]

Ο συνδικαλισμος διεπεται απο νομοθετημενους κανονες και σαφες πλαισιο, ειδικα στα ενστολα σωματα με περιορισμους. Γιατρε, δεν πιστευω οτι αυτη η "ομαδα" ειναι συνδικαλιστες. Δεν τολμαω να ανοιξω καποιο αστυνομικο σαιτ για να ενημερωθω και πεφτω πανω σε καποιο λογυδριο τους παντα. Αλλες φορες σωστο, αλλες λαθος. Παντα ανωνυμο

TEIZER [quote]Σας γνωρίζω ότι επιφανείς ακαδημαϊκοί αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία της πανεπιστημιακής κοινότητας πρεσβεύουν ότι το άσυλο αποτελεί Συνταγματικό Έθιμο και μάλιστα από τα ισχυρότερα και συνεπώς δεν δύναται να καταργηθεί με νόμο[/quote].
Μα αφού καταργήθηκε με τον 4009/2011. Αν υφίσταται το άσυλο μόνο ως εθιμικό δίκαιο φαντάζομαι δεν θα ψηφιζόταν νόμος για την κατάργησή του. Επι αυτού απαντάει και ο sakis εμπεριστατωμένα και τεκμηριωμένα.

[quote]Ο συνδικαλισμος διεπεται απο νομοθετημενους κανονες και σαφες πλαισιο, ειδικα στα ενστολα σωματα με περιορισμους[/quote]
Nestor συμφωνώ. Απλά αν δεν κάνω λάθος η "ΟΥΑ" εμφανίστηκε παράλληλα με την ΣΚΑΥ Θεσ/νικης και γι'αυτό κάνω τον παραλληλισμό. Να επισημάνω ότι καμία σχέση οι δυό τους.
Ο συνάδελφος sakis,φαντάζομαι, δεν ξεκίνησε το θέμα για να αναλύσουμε το πανεπιστημιακό άσυλο, απλά για να επισημάνει την άγνοια νόμου,κάποιων, που εκφράζονται δημόσια. Εγώ, απλά θέλω να εκφράσω και δημόσια την δυσφορία μου, να πω, προς τον συνδικασλισμό, ή προς "ομάδες" εν δυνάμει συνδικαλιστών , που εμφανίζονται σαν μανιτάρια, διότι αντί να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κλάδος ασχολούνται με το πανεπιστημιακό άσυλο. Δεν έχω δει μέχρι στιγμής κάποιων από τους συδικαλιστές να κάνει λόγο για την εισφορά αλληλεγγύης και την έκτατη εισφορά που αν και κρίθηκαν αντισυνταγματικές ΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ακόμα από το μίσθό μας.

Το θέμα ανοίχθηκε για να αναδειχθεί η άγνοια νόμου και η περίσσια ευκολία με την οποία σαν λαός κουνάμε το δάκτυλο κάνοντας άκοπες υποδείξεις επί παντός επιστητού.

Το πανεπιστημιακό άσυλο εφευρέθηκε με νόμο κατά διασταλτικότατη ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 16Σ ως "απάντηση" της νωπής δημοκρατίας στα φοβικά σύνδρομα που άφησε πίσω της η δικτατορία και απονενοημένη εισβολή της στο Πολυτεχνείο.

Ομοίως, με νόμο πέρασε στην ιστορία, ενταφιάζοντας μαζί του παρωχημένες αντιλήψεις που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στην οικουμένη.

Όσοι έχουν χρόνο και διάθεση, ας διαβάσουν την ακόλουθη απολύτως τεκμηριωμένη μελέτη του δικηγόρου και Δρ. Νομικής Αλ. Μαντζούτσου για το ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου (η οποία συγγράφηκε κατά το έτος 2009, δηλ. προ της οριστικής καταργήσεώς του ασύλου) και ας αφήσουν κατά μέρος τους "επιφανείς ακαδημαϊκούς" που διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για τη διατήρηση του (ανεπιτυχώς ευτυχώς) :

[url]https://drive.google.com/file/d/0B8n6aRXzMkUVazN1MUd5cDNTdkk/view?usp=s…]