Σειρα προτεραιοτητας έναντι αμοιβης

[quote name=djno9284 date=2014-08-04]Καλησπέρα. Πάει ένας πολίτης έξω από μια τράπεζα από τις 4 ώρα και αρχίζει να δίνει αυτός χαρτάκια σειράς προτεραιότηταΣ έναντι του ποσού τον 1 ευρώ και αν ήθελες καλύτερο νούμερο μεγαλύτερο πόσο
.τι αδίκημα μπορεί να στοιχειοθετεί σε βάρος του?[/quote]

Τα χαρτακια εχουν, εκτος του αριθμου εξυπηρετησης, την ημερομηνια εκδοσης. Αυτος που τα βρισκει απο τις 4 το πρωι;;;

Τα χαρτάκια που δίνει ο δράστης, προφανώς δεν έχουν καμία σχεση με την τράπεζα καθως και με τη σειρα εξυπηρέτησης των πολιτων από τα ταμεία της τραπεζας. Ως γνωστον, οι τράπεζες δίδουν με ηλεκτρονικο τροπο χαρτακια εντο αυτή. Επομένως, με σκοπο να αποκομίσει ο ίδιος παράνομο περιουσιακο οφελος, γνωρίζοντας ότι τα χαρτάκια εξυπηρέτησης που δινει δεν εχουν καμμια αναναγνωριση απο την τραπεζα, πείθει του αλλους με την παρασταση ενος ψευδούς γεγονότος σαν αληθινο, να του δώσουν χρηματικό ποσο, ζημιώνοντας την περιουσία τους. Επομενώς διαπράττει το αδίκημα της απατης.

[quote name=xalkidon date=2014-08-04]Τα χαρτάκια που δίνει ο δράστης, προφανώς δεν έχουν καμία σχεση με την τράπεζα καθως και με τη σειρα εξυπηρέτησης των πολιτων από τα ταμεία της τραπεζας. Ως γνωστον, οι τράπεζες δίδουν με ηλεκτρονικο τροπο χαρτακια εντο αυτή. Επομένως, με σκοπο να αποκομίσει ο ίδιος παράνομο περιουσιακο οφελος, γνωρίζοντας ότι τα χαρτάκια εξυπηρέτησης που δινει δεν εχουν καμμια αναναγνωριση απο την τραπεζα, πείθει του αλλους με την παρασταση ενος ψευδούς γεγονότος σαν αληθινο, να του δώσουν χρηματικό ποσο, ζημιώνοντας την περιουσία τους. Επομενώς διαπράττει το αδίκημα της απατης.[/quote]

Αν ειναι ετσι οκ. Παντως συναδελφος αντιμετωπισε μια ακομη πιο περιπλοκη υποθεση. Ο επιτηδειος πηγαινε στην τραπεζα με το ανοιγμα το πρωι κ εκοβε 100 πχ χαρτακια, τα οποια πωλουσε εξωθεν αυτης εως και 5 ευρω εκαστο. Τα χαρτακια συνεπως ηταν της τραπεζας και αποδεχομενα απο αυτην. Το ιδιο εκανε και κατα το μεσον του ωραριου και ουτω καθεξης...

H Ελληνική δικαιοσύνη έχει και στην περίπλοκη αυτή περίπτωση την ‘’απάντηση’’ της ποινικοποιόντας την συμπεριφορά αυτή.

Γυρνόντας πολύ πίσω στον νόμο 5227/1931 "περί μεσαζόντων" βλέπουμε

΄΄Οι διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 1 εδ. α΄ και 11 του νόμου 5227/1931 "περί μεσαζόντων" ορίζουν τα εξής: α) είναι άκυρος και ουδέν συνεπάγεται αποτέλεσμα πάσα συμφωνία καθ' ην το έτερον των μερών, αντί ορισμένης αμοιβής ή επί ποσοστοίς ή επί οιωδήποτε εν γένει ανταλλάγματι αναδέχεται όπως, καθ' οιονδήποτε τρόπον, επιτύχει ή συντελέσει εις την σύναψιν μετά του Δημοσίου ή Δήμου ή Κοινότητος ή Κρατικής επιχειρήσεως ή μονών ή άλλου νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, συμβάσεως, εχούσης οιονδήποτε αντικείμενον ή περιεχόμενον, ή και, ασχέτως προς πάσαν σύμβασιν, προκαλέσει οιανδήποτε πράξιν ή παράλειψιν των προσώπων τούτων ή των υπαλλήλων ή οργάνων εν γένει αυτών (άρθρο 1 παρ. 1 εδ. α΄), β) με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και με την αναφερόμενη χρηματική ποινή τιμωρείται όστις παριστών ψευδώς ή αληθώς ότι ως εκ των σχέσεων αυτού ή της ιδιότητός του ή εν γένει της επιρροής και του κύρους αυτού δύναται να επιτύχει υπέρ άλλου ή και υπέρ εαυτού, αλλά δια λογαριασμόν άλλου, την σύναψιν οιασδήποτε συμβάσεως μετά του Δημοσίου ή των λοιπών εν άρθρω 1 του παρόντος αναφερομένων προσώπων ή και, ασχέτως προς πάσαν σύμβασιν, προκαλέσει οιανδήποτε πράξιν ή παράλειψιν των προσώπων τούτων, των υπαλλήλων, αντιπροσώπων ή των οργάνων αυτών, λαμβάνει αμοιβήν ή άλλο αντάλλαγμα ή αποσπά υπόσχεσιν τοιαύτης αμοιβής ή ανταλλάγματος υπέρ τρίτου (άρθρο 11).. Είναι δε αδιάφορο αν ο δράστης μπορούσε πραγματικά να μεσολαβήσει ή όχι .’’

(ΑΠ 1603/1999 ,ΑΠ 74/99, ΑΠ 423/98 ,ΑΠ 668/86 κ.α)

Οι διατάξεις αυτές όμως όπως γίνεται κατανοητό εφαρμόζονται αποκλειστικά και ΜΟΝΟ για νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ) όπως αυτά ορίζονται περιοριστικά στο αρ26 του Ν 1914/1990 .
Ετσι ο νόμος αυτός εφαρμόζεται μόνο αν ο δράστης του προκειμένου παραδείγματος μεσολαβούσε ώστε να ‘’εξυπηρετήσει΄΄ πελάτες της Αγροτικής Τράπεζας , της Εθνικής και της Τράπεζας της Ελλάδας. (ΔΕφΠ 22/97 , ΑΠ 401/2001 , ΑΠ 505/2005)

Η λύση από τον νομοθέτη προς αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών μεσιτείας , διαφθοράς και δωροδοκίας στον ιδιωτικό τομέα ήρθε σχετικά πρόσφατα με τον Ν 3560/2007 (ΦΕΚ 103/Α΄/14.5.2007) «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης ποινικού δικαίου για τη διαφθορά και του Πρόσθετου σ΄ αυτήν Πρωτοκόλλου».

Στο άρθρο Άρθρο 6 του νόμου με τίτλο ‘’Προσφορά για άσκηση επιρροής’’ βλέπουμε ΄΄Με τις διατάξεις της παρ. 1 του παρόντος άρθρου προβλέπεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών σε όποιον παρέχει ή υπόσχεται μη οφειλόμενο αντάλλαγμα σε όποιον ισχυρίζεται, αληθώς ή μη, ότι κατέχει την εξουσία άσκησης παράνομης και εκτός αρμοδιότητάς του επιρροής σε διαδικασία λήψης απόφασης ή σύναψης σύμβασης στις οποίες εμπλέκονται τα πρόσωπα που αναφέρονται στα άρθρα 3, 4 και 5 (αλλοδαποί δημόσιοι λειτουργοί, μέλη αλλοδαπών δημόσιων συνελεύσεων, φορείς του ιδιωτικού τομέα). Στην παρ. 2 προβλέπεται η ίδια ποινή και για όποιον αξιώνει ή αποδέχεται ανάλογη προσφορά προκειμένου να ασκήσει επιρροή, ανεξάρτητα εάν τελικά την ασκεί και ανεξάρτητα του αποτελέσματός της.
Η νομολογία λόγω του προσφάτου του νόμου είναι ακόμα ελλιπής ενώ εντοπίζεται μόνο η 471/2011 Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών όπου Παραπέμπονται για την πράξη της κατά συναυτουργίαν ενεργητικής δωροδοκίας στον ιδιωτικό τομέα (αρ 5 Ν 3560/07) οι τέσσερεις κατηγορούμενοι, οι οποίοι παρέσχον στον καθηγητή και διευθυντή-συντονιστή του προγράμματος Διεθνούς Απολυτηρίου (International Baccalaureate), κατά την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας, και με αντάλλαγμα την αποκάλυψη σε αυτούς, πριν από την προκαθορισμένη ημερομηνία των εξετάσεων (στις οποίες συμμετείχαν δύο εξ αυτών), των θεμάτων των μαθημάτων που απαιτούνταν για την απόκτηση του ως άνω τίτλου, χρηματικά ποσά από 10.000 έως 60.000 ευρώ ανά μάθημα, κατά παράβαση της συμβάσεως εργασίας που δέσμευε τον καθηγητή και την φύση και θέση του λειτουργήματός του ως εκπαιδευτικού

Οπότε ο κατηγορούμενος τελέι παράβαση του αρ 6 του Ν 3560/2007 αφού παρέχει μη οφειλόμενο αντάλλαγμα και δή χαρτάκια εξυπυρέτησης πελατών έναντι μη δικαιούμενης αμοιβής, προσποιούμενος ότι κατέχει την εξουσία άσκησης παράνομης και εκτός αρμοδιότητάς του επιρροής σε υπαλλήλους της Τράπεζας. ώστε να εξυπηρετηθούν ταχύτερα ανεξάρτητα της πραγματοποίησης ή μη του αποτελέσματος της .

[b]Με λίγα και απλά λόγια στο Ελληνικό Δίκαιο ο μεσάζοντας τιμωρείται μόνο για την πράξη της μεσολάβησης του ανάμεσα στον πελάτη – πολίτη και τον υπάλληλο είτε δημόσιο (Ν5227/1931) είτε ιδιωτικό (Ν3560/2007) αν γίνεται αντι αμοιβής, άσχετα αν πραγματοποιήθηκε ή όχι το αποτέλεσμα που υποσχέθηκε .[/b]

Τέλος άξιο αναφοράς είναι ότι ο Ν 5227/1931 συρρέει αληθινά με την απάτη
ΑΠ 653/2007
‘’Εξάλλου, κατά το άρθρο 386 παρ. 1 εδ. α' του Π.Κ., όποιος, με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος, βλάπτει ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή με την εν γένει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Από τις διατάξεις αυτές, προκύπτει ότι το ειδικό έγκλημα της παραβάσεως του άρθρου 11 του νόμου 5227/1931 δεν αποτελεί ειδική διάταξη ("lex specialis") σε σχέση προς τη διάταξη του άρθρου 386 Π.Κ. αλλά, συρρέει αληθώς με το έγκλημα της απάτης, αφού έχει ιδία αυτοτελή υπόσταση, διακρίνεται αντικειμενικώς και δεν αποτελεί στοιχείο ή περιεχόμενο της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος της απάτης’’

[quote name=SREK date=2014-08-05]

Οπότε ο κατηγορούμενος τελεί παράβαση του αρ 6 του Ν 3560/2007 αφού παρέχει μη οφειλόμενο αντάλλαγμα και δή χαρτάκια εξυπηρέτησης πελατών έναντι μη δικαιούμενης αμοιβής, [u]προσποιούμενος ότι κατέχει την εξουσία άσκησης παράνομης και εκτός αρμοδιότητάς του επιρροής σε υπαλλήλους της Τράπεζας[/u], ώστε να εξυπηρετηθούν ταχύτερα ανεξάρτητα της πραγματοποίησης ή μη του αποτελέσματος της.

[/quote]

Εν πολλοίς συμφωνώ με την ανάρτησή σου. Μία απορία μόνο : Στο παράδειγμα που έδωσα, ο μεσάζων δεν "προσποιείται ότι κατέχει την εξουσία άσκησης επιρροής σε υπαλλήλους της Τράπεζας". Έχει προ-εκδώσει χαρτάκια μαζικά, τα οποία η Τράπεζα οφείλει να κάνει δεκτά, οσάκις ευρίσκονται ανά χείρας πελάτη, χωρίς να υποχρεούται να ελέγχει αν ο κομιστής του αριθμού προτεραιότητας είναι και εκδότης αυτού.

Προσποίηση άσκησης επιρροής σε υπαλλήλους της Τράπεζας θα ήταν, ενδεχομένως, να έλεγε στους πελάτες ότι "αν μου δώσεις x ευρώ μπορώ να μεσολαβήσω να παρακάμψεις την ουρά" ή "πήγαινε απ΄ ευθείας στον τάδε υπάλληλο και πες του ότι σε στέλνει ο τάδε" και άλλα τέτοια ευφυολογήματα, ανεξάρτητα αν αυτός μπορούσε εν τέλει να ασκήσει την υποσχόμενη επιρροή ή όχι.

Περαιτέρω το έκτο άρθρο του ν. 3560/2007 (παρ. 2) απειλεί τιμωρία σε βάρος εκείνου που "...αξιώνει, λαμβάνει ή αποδέχεται προσφορά ή υπόσχεση ενός τέτοιου ανταλλάγματος σε ανταμοιβή αυτής της επιρροής...", δηλαδή του "μεσάζοντος" που θα ασκήσει επιρροή στον υπάλληλο. Στο παράδειγμα, δεν υπάρχει καμία επαφή με υπαλλήλους της Τράπεζας, ούτε καν γνώση αυτών ότι κάποιος εξέδωσε 100 αριθμούς προτεραιότητας και τους πούλησε με σκοπό το κέρδος. Επίσης, ο δράστης, κατά την πώληση των αριθμών, δεν υπόσχεται, ούτε υπονοεί στους πελάτες-αγοραστές την άσκηση οιασδήποτε επιρροής σε υπαλλήλους της Τράπεζας.

[edit time=1407240415]sakis01[/edit]

Πάντως, ως προς το Δημόσιο και τα ΝΠΔΔ, ο νόμος είναι σαφής :

[b]Άρθρο 3 του α.ν. 13/1967[/b] "Περί λήψεως μέτρων τινών ταχείας διεξαγωγής των Διοικητικών Υπηρεσιών του Δημοσίου και Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου" (Α΄ 77) :

«1. Επιφυλασσομένων των διατάξεων του Δικηγορικού Κώδικος, [b]απαγορεύεται η[/b] μεταξύ των πολιτών και πάσης υπηρεσίας του Δημοσίου ή Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου [b]καθ΄οιονδήποτε τρόπον ή μορφήν διαμεσολάβησις τρίτων αναρμόδιων προσώπων[/b], έστω και προς περαίωσιν οφειλομένης νομίμου ενεργείας, ως επίσης προς παράλειψιν τοιαύτης.

2. Οι παραβάται της ως άνω απαγορεύσεως διώκονται αυτεπαγγέλτως και τιμωρούνται διά της ποινής του άρθρου 11 του ν. 5227/1931 "περί μεσαζόντων".

3. Οιοσδήποτε υπάλληλος λαβών γνώσιν της παραβάσεως και μη καταγγέλλων αυτήν εις την Προϊσταμένην ή την προς διώξιν αρμοδίαν αρχήν, τιμωρείται πειθαρχικώς διά της εν άρθρω 1 του παρόντος ποινής.

4. Η επί της αναφοράς ή αιτήσεως αρμοδία Υπηρεσία δύναται να αρνηθεί την παροχήν οιασδήποτε πληροφορίας ή απαντήσεως επΆ αυτής εις αναρμόδια κατά την κρίσιν της πρόσωπα.»

[edit time=1407240529]sakis01[/edit]

Κατά την ερμηνεία του νόμου προκύπτει ότι ΔΕΝ απαιτείται να ασκεί επιρροη ΑΡΚΕΙ κ ΜΟΝΟ να προσποιείται ότι μπορεί να μεσολαβήσει ώστε να εξυπηρετηθεί ταχύτερα, φυσικά με μια μικρή προμήθεια δίχως καν να έχει επαφή με υπαλλήλους .

Ως παράδειγμα κατά την αιτιολογική έκθεση του νόμου τέθηκε αρχικά η δίωξη των μεσαζόντων των επισφαλών δανείων από τράπεζες που μοιράζονταν με το κιλό.

Ο υπαίτιος τιμωρείται ασχέτως αν το δανειο ληφθεί ακόμα κ να ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατο να επιρρεασει λόγω της θέσης του τους υπαλλήλους της τράπεζας

Επιέσεις συρέει αληθινά με την απάτη

[edit time=1407248897]srek[/edit]

Θα συμφωνήσω, αν και συνεχίζω να διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις. Τα πράγματα θα ήταν ξεκάθαρα πάντως αν οι Τράπεζες ήταν ΝΠΔΔ. Εκεί, η εφαρμογή του νόμου περί μεσαζόντων θα ήταν σαφής. Ευχαριστώ πάντως για το ψάξιμο!