Σε διαθεσιμότητα αστυνομικοί για συμπαράσταση σε συλληφθέντες συναδέλφους τους

χμμ πολύ απλά ΣΡΕΚ αν η αστυνομία αστυνόμευε τους πολίτες ,όπως αστυνομεύει τους ίδιους τους αστυνομικούς 8α ζούσαμε σε μία κοινωνία αγγέλων ....

Φίλε krypteia ξέχασες και το πάρεργο των επιδόσεων.
Srek απάντησες μόνος σου. Από όσα είδα στο τηλεοπτικό υλικό νομίζω δεν στοιχειοθετείτε παράβαση αρ. 185Π.Κ. Δεν φαίνεται να εγκωμίασαν κανένα έγκλημα απλά συμπαραστάθηκαν σε συναδέλφους τους.
[edit time=1357512362]mentor[/edit]

Θα έλεγα να αφήσουμε κατά μέρος τις προσωπικές κρίσεις και τα συμπεράσματα και να μπούμε στη ουσία. Η Δικαιοσύνη θα κρίνει και θα αποφασίσει.

[info]Άρθρο 185 ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ
Όποιος εγκωμιάζει δημόσια και με οποιονδήποτε τρόπο έγκλημα που διαπράχθηκε και έτσι εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.[/info]

Στοιχεία:
α. Δράστης του εγκλήματος μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε.
β. Αντικείμενο του εγκλήματος είναι η δημόσια τάξη.
γ. Ο δράστης πρέπει να εγκωμιάζει, δηλαδή να επαινεί, δημόσια και με οποιονδήποτε τρόπο, συγκεκριμένο κακούργημα που διαπράχθηκε ή διαπράττεται και έτσι να εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη.

* Εγκωμιασμός (έπαινος) θεωρείται κάθε έξαρση του εγκλήματος ή του δράστη με σκοπό να παρακινηθούν και άλλοι σε επανάληψη ή με πρόθεση να παραμεριστεί η απέχθεια την οποία προκαλεί η πράξη και ο δράστης της.
Δημόσιος εγκωμιασμός εγκλημάτων μπορεί να γίνει από κάποιον και χωρίς διεργετικές προσπάθειες, δηλαδή χωρίς τάση να εκθέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, όπως συμβαίνει π.χ. σε σοβαρή πολιτική συζήτηση, σε έργα ιστορικά, ποιητικά, επιστημονικά, κ.λ.π. Στις περιπτώσεις αυτές δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι έχουμε αξιόποινη συμπεριφορά.
Επίσης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εγκώμιο (έπαινος) η απλή δικαιολόγηση του δράστη για την παραβίαση του νόμου, αλλά μόνον εκείνη που τείνει να παραστήσει το δράστη ως άξιο θαυμασμού και εγκωμίων.

Ο Εγκωμιασμός πρέπει να αφορά σε συγκεκριμένο κακούργημα που διαπράχθηκε ή διαπράττεται ή να αφορά αυτόν που το διέπραξε ή το διαπράττει. Επομένως εγκωμιασμός πλημμελήματος ή πταίσματος δεν είναι αξιόποινος.
Ο εγκωμιασμός του κακουργήματος που διαπράχθηκε πρέπει να γίνει δημόσια, δηλαδή παρουσία πολλών προσώπων και να είναι ικανός να εκθέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε από τον κίνδυνο που περικλείεται στον εγκωμιασμό να ερεθιστούν και να παρακινηθούν άλλοι στην επανάληψη του κακουργήματος που εγκωμιάζεται, το οποίο εκείνοι που θέλουν την ευταξία και την ασφάλεια αποδοκιμάζουν, είτε να αγανακτήσουν οι νομοτεγείς πολίτες και να εκτραπούν σε βίαιες ενέργειες κατά του εγκωμιστή και των οπαδών του.

Ο Εγκωμιασμός μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο δηλαδή προφορικά, γραπτά, απο το ραδιόφωνο κ.λ.π.

Απαιτείται δόλος (πρόθεση) του δράστη. Δηλαδή να γνωρίζει ότι εγκωμιάζει (επαινεί) συγκεκριμένο κακούργημα που διαπράχθηκε ή διαπράττεται και η ενέργειά του αυτή είναι ικανή να εκθέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη και να θέλει το αποτέλεσμα αυτό (άμεσος δόλος) . Αρκεί όμως και ο ενδεχόμενος δόλος. Δεν απαιτείται να επιδιώκει ο δράστης τη διάπραξη από άλλους του εγκλήματος που εγκωμιάζει.

Τετελεσμένο (ολοκληρωμένο) είναι το έγκλημα από τη στιγμή που θα εγκωμιαστεί δημόσια και είναι αδιάφορο αν ο εγκωμιασμός είχε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα επί του πλήθους προς το οποίο απευθύνεται ή των κατ΄ίδίαν ακροατών ή εκείνων που αντιλήφθηκαν τον εγκωμιασμό. Είναι δηλαδή τυπικό έγκλημα και αρκεί μόνο ότι επαινείται αυτό με συνέπεια να εκτίθεται σε κίνδυνο η δημόσια τάξη.

[i]* Τα ανωτέρω είναι αποσπάσματα από το βιβλίο "ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ" ΠΑΝ.ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΥ 1998[/i]

Τέλος υπενθυμίζουμε στα μέλη μας ότι έχουν συμφωνήσει στους [url=http://www.policenet.gr/portal/eforum/policenet-forum/2.html]κανόνες λειτουργίας του forum[/url].

[edit time=1357516370]mentor[/edit]

Γι' αυτό ο Π.Κ. του Ραφτόπουλου ήταν από τα καλύτερα βιβλία, αν όχι το καλύτερο, καίτοι μη "νομικό" αλλά περισσότερο "αστυνομικό".
Επί της ουσίας, παρατήρηση 1η:
[color=blue][b]Εγκωμιασμός (έπαινος) θεωρείται κάθε έξαρση[/b] του εγκλήματος ή [b]του δράστη[/b] με σκοπό να παρακινηθούν και άλλοι σε επανάληψη ή [b]με πρόθεση να παραμεριστεί η απέχθεια την οποία προκαλεί η πράξη και ο δράστης της[/b]. [/color]
Παρατήρηση 2η:
[color=blue]Επίσης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εγκώμιο (έπαινος) η απλή δικαιολόγηση του δράστη για την παραβίαση του νόμου, αλλά μόνον εκείνη που [b]τείνει να παραστήσει το δράστη ως άξιο θαυμασμού και εγκωμίων[/b].[/color]
Παρατήρηση 3η:
[color=blue]Απαιτείται δόλος (πρόθεση) του δράστη.[/color]
Αν στα δύο πρώτα εδάφια εντοπίζουμε ακριβώς την συμπεριφορά που είδαμε από την τηλεόραση, αμφιβάλω κατά πόσο στέκει η 3η παρατήρηση.
Εν κατακλείδι μία ποινική δίωξη μπορεί να ασκηθεί (και πιστεύω ότι θα ασκηθεί), αλλά θεωρώ απίθανο στην ακροαματική διαδικασία (εάν φτάσει εκεί η υπόθεση) να αποδειχθεί η υπαιτιότητα των κατηγορούμενων αστυνομικών. Δηλαδή θα αθωωθούν (ούτως ή άλλως η Δημόσια Τάξη θα έχει "σωθεί" για άλλη μια φορά από την άμεση και έγκαιρη επέμβαση του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ.).

Με την εφαρογή όμως του αρθρου αυτου κ την ποινική δίωξη των ατόμων που συμπαραστέκονται στον δράστη κλονίζεται μετα βεβαιότητας η υπερασπιστική ικανότητα του φερομενου ως δράστη καθως ποιος θα βρεθει να καταθέσει υπερ του οταν κινδυνευει να βρεθει κ αυτος κατηγορούμενος .
Ως γνωστόν η ακροαματική-κυρια διαδικασια ειναι δημόσια προφορική και κατ'αντιδικία .Ετσι καθε ειδους εκδηλωση συμπαραστασης ή εστω κ μαρτυρια υπερ του κατηγορουμενου κινδυνευει να χαρακτηριστει ως εγκωμιασμος.
Επίσης για την εφαρμογή του αρθρου αυτού ο κατηγορούμενος του κακουργηματος θεωρειται οτι πράγματι το εχει τελέσει προτου ακομα καν εισαχθει σε δίκη με το τεκμηριο της αθωότητας να καταρεεί.
Οπότε εχουμε σιγουρα παραβιαση του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ για δικαιη δίκη , του Άρθ. 357 παρ. 3 ΚΠΔ καθως κ στέρηση στους υποστηρικτες των κατηγορουμενων του συνταγματικα κατοχυρωμενου δικαιωματος της ελευθεριας του λογου (14Σ).

Εφαρμγοή ομως στην περίπτωση αυτη εχει κ το άρθρο 59 ΚΠΔ ''Όταν η απόφαση σε ποινική δίκη εξαρτάται από άλλη υπόθεση για την οποία έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, η πρώτη αναβάλλεται ωσότου εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση στη δεύτερη δίκη''.
Δηλαδη δεν νοείται κάποιος να καταδικαστει για εγκωμιασμο κακουργηματος το οποιο ως εκ των υστερων αποδείχθηκε ουδεποτε τελεστηκε.
Αρα εφοσον η κυρια διαδικασια στα κακουργηματα μπορει να διαρκεσει μέχρι κ 20 ετη (15+5), ενω στην Ελλάδα για τις περισσότερες υποθέσεις κακουργημάτων εκδίδεται αμετάκλητη απόφαση οταν παρέλθει 10ετια , λογικό ειναι το πλημμελημα του 185 ΠΚ να υποπέσει σε παραγραφή.

Τελος απο την νομολογια καταδικαστικη απόφαση καταφερα να βρώ μονο μια και αφορα εγκωμιασμο κακουργηματος ο δραστης του οποιου είχε καταδικαστει αμετάκλητα.

Ισως το 185 ΠΚ επρεπε να εφαρμοζοταν για κακουργήματα οι καταδικαστηκες αποφάσεις των οποιων εχουν καταστει αμετάκλητες καθως ακομα κ σε οριστικες ή τελεσιδικες αποφασεις το τεκμηριο αθωωτητας παραμενει ακεραιο .

Επίσης αν κ αυτεπάγγελτο αδικημα εχουμε δει να σχηματιζεται δικογραφια για παραβαση του ελαχιστες φορες καθως ειναι πολυ λεπτες οι ισορροπιες ...

[edit time=1357585387]srek[/edit]

Η "αφελής" μου ερώτηση ειναι λοιπον....

Αυτοί που συμπαραστέκονται αυτή τη στιγμή στην π. Σχολη Ευελπίδων στους συλληφθέντες από τη Βιλα Αμαλία, διαπράττουν το αδικημα του 185 Π.Κ?