Σχολιασμός παρκτικού στο ποινικό δίκαιο για τις εξετασεις Αρχιφυλάκων

Είναι υπεξαίρεση. Οι διατάξεις του αστικού δικαίου που προβλέπουν την άμεση μεταβίβαση του πραγματος θανόντος -άρα και την κυριότητα- στους κληρονόμους κατά πλάσμα δικαίου, δεν έχουν αντίστοιχη εφαρμογή στο ποινικό δίκαιο, το οποίο δεν δέχεται πλάσματα δικαίου.

[b]Σχετική νομολογία :[/b]
Συμ. Εφετών Ναυπλίου 4/1995
Ποιν. Χρον. ΜΣΤ΄ σελ. 680
-------------------------------------------------
[i]Επιτρεπτή μεταβολή κατηγορίας από κλοπή σε υπεξαίρεση. Παραπέμπεται για υπεξαίρεση (υφαίρεση) ο κατηγορούμενος, ο οποίος παρέλαβε από την οικία του αποβιώσαντος αδερφού του χρεόγραφα του δημοσίου, που ανήκαν κατ΄ ισομοιρία σε αυτόν και στους συγκληρονόμους του, οι οποίοι αγνοούσαν την ύπαρξή τους. [/i]
(βλ. σχετικά και Φ. Ανδρέου, Ποινικός Κώδικας, 4η έκδοση, 2005, σελ. 1546)

To πρακτίκο ΔΕΝ είναι τόσο εύκολο όσο δείχνει και ουδής πρέπει να βιαστεί να δώσει μια βέβαιη απάντηση.

Η διάκριση της κλοπής απο την υπεξαίρεση σε παρόμοια περίπτωση έχέι κριθεί -ακόμα και απο το ανώτατο ακυρωτικό- ως δύσκολη να διακριθεί εκφραζόμενες όλως αντίθετες απόψεις

Κατά τη διάταξη του άρθρου 372 παρ. 1 του ΠΚ "Οποιος αφαιρεί ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα από την κατοχή άλλου με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και αν το αντικείμενο της κλοπής είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών". Κατά την έννοια της διάταξης αυτής,
που προστατεύει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, η αφαίρεση συνίσταται στην άρση της επί κινητού πράγματος υφισταμένης ξένης κατοχής και τη θεμελίωση νέας κατοχής του δράστη ή τρίτου, προς το σκοπό της παράνομης ιδιοποίσης αυτού. Στην έννοια δε της κατοχής περιλαμβάνεται τόσο η πραγματική εξουσία επί του πράγματος όσο και η βούληση
εξουσίασης αυτού. Υποκειμενικώς απαιτείται δόλος, που περιλαμβάνει τη γνώση ότι το αφαιρούμενο πράγμα είναι ξένο και βρίσκεται στην κατοχή άλλου και τη βούληση ή αποδοχή αφαίρεσης του πράγματος από την ξένη κατοχή, χωρίς τη συναίνεση του δικαιούχου, για να το υπαγάγει στην κατοχή του ή στην κατοχή τρίτου, με σκοπό να έχει χωρίς δικαίωμα
οριστικά το πράγμα ως ιδιοκτησία του, δηλαδή να το ενσωματώσει σ` αυτήν και να το διαθέσει ως κύριος (ΑΠ 1243/93 ΠοινΧρον ΜΓ` 1002, ΑΠ 1277/90 ΠοινΧρον ΜΑ` 654, ΑΠ 1756/89 ΠοινΧρον Μ` 847, ΑΠ 595/89 ΠοινΧρον Μ` 59, ΑΠ 445/88 ΠονΧρον ΛΗ` 631, ΑΠ 53/88 ΠοινΧρον ΛΗ` 456, ΑΠ 836/87 ΠοινΧρον ΛΖ` 759). Παραπέρα, κατά το άρθρο 374 ΠΚ, "η κλοπή τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών α`)..., στ`) αν οι περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η πράξη ότι ο δράστης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος". Ιδιατέρως επικίνδυνος χαρακτηρίζεται ο διαπράξας το έγκλημα της κλοπής, όταν από τον τόπο χρόνο και τρόπο τελέσεως του εγκλήματος, τη βαρύτητα, ποιότητα, ένσταση και αίτημα που τον ώθησαν σ` αυτό και από την όλη προσωπικότητα του δράστη, καταδηλούνται αντικοινωνικότητά του και ροπή του για διάπραξη και νέων εγκλημάτων στο μέλλον (ΑΠ 1048/93 ΠοινΧρον ΜΓ` 815, ΑΠ 113/93 ΠοινΧρον
ΜΓ` 839, ΑΠ 795/91 ΠοινΧρον ΜΑ` 1176, ΑΠ 1478/89 ΠοινΧρον Μ` 719 επ., ΑΠ 1212/89 ΠοινΧρον Μ` 526 επ., ΑΠ 794/89 ΠοινΧρον Μ`186, ΑΠ 1768/88 ΠοινΧρον ΛΘ` 583 επ.). Οπως αναφέρθηκε λοιπόν παραπάνω, απαραίτητο στοιχείο για τη θεμελίωση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της κλοπής (γενικά) είναι η ύπαρξη του στοιχείου της κατοχής του πράγματος από πρόσωπο άλλο εκτός από το δράστη, κατά το χρόνο του εγκλήματος κατά της ιδιοκτησίας, δηλαδή είτε στη κατοχή του ιδιοκτήτηση του πράγματος είτε τρίτου, γιατί αν αυτό είναι στην κατοχή του δράστη που ιδιοποιείται την ξένη ιδιοκτησία, τότε έχουμε το έγκλημα της υπεξαίρεσης (άρθρ. 375 παρ. 1 ΠΚ). Η κατοχή βέβαια, δηλαδή η φυσική εξουσίαση του προσώπου πάνω σε κάποιοα ιδιοκτησία, δική του ή ξένη, παύει με το θάνατο του ροσώπου. Ετσι, θα μπορούσε να γίνει δεκτό ότι η αυθαίρετη αφαίρεση πράγματος που ανήκει σε νεκρό, εφόσον αυτό έπαυσε πλέον να τελεί στην κατοχή του και δεν περιήλθε στην κατοχή κάποιου ζωντανού ανθρώπου και δη των κληρονόμων του, δεν αποτελεί κλοπή αλλά υπεξαίρεση (Ι. Μανωλεδάκης, Εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας, έκδ. 1989, παρ. Ι.Ι. σ. 37 επ.). Με την άποψη όμως αυτή, εφόσον ήθελε γίνει δεκτή, θα επιβραβεύαμα τον εγκληματία, ο οποίος θα
είχε πιο ευνοϊκή αντιμετώπιση από το δράστη που αφαιρεί πράγμα από ζωντανό, κάτι όμως που οπωσδήποτε δεν θέλησε ο νομοθέτης. Ετισ, το πλέον ορθό είναι να γίνει δεκτό ότι σ` αυτή την ειδική περίπτωση τελεί το έγκλημα της κλοπής ο αυθαίρετως αφαιρέσας πράγμα από νεκρό, το οποίο αποκτούν την κυριότητα όλων των πραγμάτων του νεκρού με την επαγωγή της κληρονομίας κατ` άρθρ. 1710 του ΑΚ, θεωρουμένων τούτων ως κατόχων αυτών
[u] (βλέπε ΑΠ 469/90 , ΑΠ 451/80 , ΑΠ 426/75 , ΑΠ 116/73 , 2/1995 ΠΛΗΜΜ ΣΕΡ ).[/u]

Η αντίθετη άποψη οτι η αφαίρεση αντικειμένου απο νεκρό πρόκειται για υπεξαίρεση και όχι για κλοπή :
...εάν ο δράστης φονεύσει το θύμα και εκ των υστέρων του αφαιρέσει κινητό πράγμα, υπάρχει το αδίκημα της υπεξαιρέσεως, αφού ο νεκρός ούτε μπορεί να εξαναγκασθεί, ούτε κατοχή διαθέτει...
[u](Α.Π. 472/60 , 133/2000 ΠΛΗΜΜ ΧΑΛΚΙΔΙΚ - Πλημ.Πατρ. 300/59 ,-Συμ. Εφετών Ναυπλίου 4/19[/u]95 Σταμάτης, ο.π. - Μπουρόπουλος, ο.π., τ. Β`, 1960, σελ. 468 - Γάφος, ο.π., τ. ΣΤ`, 95 - Μανωλεδάκης, "Εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας", 1982, σελ. 164/165).

Και μια πραγματικα αξιόλγη ανάλυση ληστεία σε συρροή με ανθρωποκτονία :

Οταν ο ληστής φονεύσει από αμέλεια το θύμα του τότε τελεί το εκ του αποτελέσματος (σύνθετο) έγκλημα του αρθρ. 380 παρ. 2 εδ. α` Π.Κ. (βλ. αρθρ. 29 Π.Κ.),

Εάν αρχικά το ληστεύσει και ύστερα (λ.χ. προς εξάλειψη κάθε κινδύνου καταγγελίας) το φονεύσει, υπάρχει αληθής πραγματική συρροή ληστείας και ανθρωποκτονίας από πρόθεση (Σταμάτης, "Γενικαί αρχαί φαινόμενης συρροής κ.λπ.", 1972, σελ. 228/229).

Περαιτέρω εάν ο δράστης απεφάσισε ληστεία με ανθρωποκτονία και ειδικώτερα όταν με σκοπό την ληστεία κάμπτεται βιαίως η βούληση του θύματος με την άσκηση σωματικής βίας εναντίον του, εξικνουμένης στον έσχατο βαθμό με την από πρόθεση θανάτωση του, και ταυτοχρόνως ή σε άμεσο σύνδεσμο επακολουθεί η αφαίρεση του πράγματος (δηλ. η άρση της κατοχής του θύματος και η εγκαθίδρυση αυτής του δράστη), υπάρχει αληθής κατ` ιδέα συρροή ληστείας και ανθρωποκτονίας από πρόθεση (Α.Π. 1023/97 Π.Χρ. ΜΗ 360 - Α.Π. 35/96 Π.Χρ. ΜΣΤ 1424 - Α.Π. 600/90 Π.Χρ. ΜΑ 59 - Α.Π. 882/72 Π.Χρ. KB 120 με σχόλιο Α. Ψαρούδα-Μπενάκη - Α.Π. 472/60 Π.Χρ. ΙΑ 190-Α.Π. 343/56 Π.Χρ. Ζ 131 μεπροτ. Κ. Κάλλια - πρόταση Δ. Βλάχου στην Α.Π. 721/89 Π.Χρ. Μ 95 - Σταμάτης, ο.π. - Γάφος, ο.π., τ. ΣΤ`, 95 - Τούσης/Γεωργίου, "Ποιν. Κωδ.", τ. Β`, 1967, ελ. 1031/1032 αριθμ. 14 - Στάϊκος, "Ερμ. Π.Κ.", τ. Γ`, 1961, σελ. 969).

Μόνο εάν ο δράστης αρχικά φονεύσει το θύμα χωρίς να προτίθεται να το ληστεύσει και εκ των υστέρων του αφαιρέσει κινητό πράγμα, υπάρχει αληθής πραγματική συρροή
ανθρωποκτονίας από πρόθεση και υπεξαιρέσεως, αφού ο νεκρός ούτε μπορεί να εξαναγκασθεί, ούτε κατοχή διαθέτει (Α.Π. 472/60, ο.π. - Πλημ.Πατρ. 300/59 Π.Χρ. 148 - Σταμάτης, ο.π. - Μπουρόπουλος, ο.π., τ. Β`, 1960, σελ. 468 -
Γάφος, ο.π., τ. ΣΤ`, 95 - Μανωλεδάκης, "Εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας", 1982, σελ. 164/165).

[b]Εν κατακλείδι το θέμα κρίνεται ιδιαίτερα δύσκολο δίχως κάποια απάντηση να κρίνεται εν γένει ως λανθασμένη .[/b]

Προσωπικά θα αποφύγω να -διαλέξω- απάντηση ...

Εξ'αφορμης του απαράδεκτου κατ'εμε πρακτικού θέματος του οποίου η απάντηση είναι διφορούμενη πρέπει επιτέλους να αλλάξει ο τρόπος εξέτασης των προαγωγικών εξετάσεων.
Κάποιος πρέπει να ασχοληθεί λίγο παραπάνω με το θέμα των εξετάσεων και όχι με ένα πρακτικό - με εντελώς αμφιβόλη απάντηση- και δυο θέματα ''παπαγαλίας'' να κρίνεται η βαθμολογική εξέλιξη αστυφυλάκων προερχόμενων απο πανελλήνιες εξετάσεις αλλά και άξιων μη ανακριτικών αστυφυλάκων..
Κάποιος πρέπει να βρεί δικαιότερο και αξιοκρατικό τρόπο εξέτασης...

[edit time=1415015841]SREK[/edit]

Πολύ εμπεριστατωμένη ανάλυση SREK. Aν όμως έδινες χθες εξετάσεις, τι θα διάλεγες?

Με τα λεγόμενά σου περί του τρόπου εξέτασης, συμφωνώ. Είναι εντελώς λανθασμένος. Ιδίως η εξέταση διατάξεων ποινικού δικαίου (ουσιαστικού και δικονομικού) παπαγαλία είναι ο πιο ανούσιος και άσκοπος τρόπος εξέτασης που έχει υπάρξει ποτέ..
[edit time=1415020077]sakis01[/edit]

Πάντως, κατά την πρώτη άποψη που υποστηρίζει ότι η αφαίρεση πράγματος νεκρού είναι κλοπή έχω να παρατηρήσω επί της ουσίας ότι :

[α] Καταρχάς, δεν υπάρχει ούτε ψήγμα διαφωνίας ότι ο νεκρός απωλύει κάθε κατοχή επί του πράγματος [i](... ετσι, θα μπορούσε να γίνει δεκτό ότι η αυθαίρετη αφαίρεση πράγματος που ανήκει σε νεκρό, εφόσον αυτό έπαυσε πλέον να τελεί στην κατοχή του και δεν περιήλθε στην κατοχή κάποιου ζωντανού ανθρώπου και δη των κληρονόμων του, δεν αποτελεί κλοπή αλλά υπεξαίρεση...)[/i]. Οπότε, κατά λογική παραδοχή, πληρούται η αντικειμενική υπόσταση της υπεξαίρεσης και όχι της κλοπής.

[β] Η υπαγωγή στον κυρωτικό κανόνα της κλοπής επιλέγεται [b]απλώς και μόνον[/b] λόγω βαρύτερης ποινικής μεταχείρισης [i](...με την άποψη όμως αυτή, εφόσον ήθελε γίνει δεκτή, θα επιβραβεύαμε τον εγκληματία, ο οποίος θα είχε πιο ευνοϊκή αντιμετώπιση από το δράστη που αφαιρεί πράγμα από ζωντανό, κάτι όμως που οπωσδήποτε δεν θέλησε ο νομοθέτης...)[/i], γεγονός το οποίο δημιουργεί ανασφάλεια δικαίου, αφού όλοι μας μπορούμε να αντιληφθούμε τι σημαίνει η επιλογή κυρωτικού κανόνα, όχι από τα πραγματικά περιστατικά, αλλά από το είδος της κύρωσης.

[γ] Η κατ΄ αναλογίαν εφαρμογή των διατάξεων του ΑΚ (περί προσωρινής κληρονομίας έως την αποδοχή ή μη αυτής από τους κληρονόμους) είναι λανθασμένη διότι όπως προανέφερα τελείται κατά πλάσμα δικαίου, τα οποίο δεν αναγνωρίζεται από τον ΠΚ.

[edit time=1415019774]sakis01[/edit]

Aν και αρχικά ανέφερα οτι προσωπικά θα αποφύγω να -διαλέξω- απάντηση ωστόσο δεν θα κρύψω οτι αν συμμετείχα στις εξετάσεις και γνωρίζοντας τι ακριβώς θέλουν να ''ακουσουν'' οι διορθωτές θα απαντούσα οτι πρόκειται για υπεξαίρεση...

Σε πρακτικό επίπεδο (οσο αδόκιμη και αν φαίνεται η διάκριση αυτη στο πεδίο του δικαίου...) τάσσομαι της άποψης οτι το αδίκημα πρόκειται σαφώς για κλοπή και έτσι θα το χαρακτήριζα σε τυχόν σχηματισθείσα δικογραφία.

Την άποψη αυτη θα υποστηρίξω με τα κάτωθι παραδείγματα

1) Ο Α) δράστης εισέρχεται την Πέμπτη στην οικία του κλινήρη Β) ο οποίος είναι ετοιμοθάνατος και αφαιρεί δίχως να γινει αντιληπτός ένα κινητο τηλέφωνο. Την επόμενη ημέρα Παρασκευη ξαναεισέρχεται στην οικια του Β) και αφαιρει το πορτοφόλι του Β) ο οποίος όμως μόλις πρν λίγο είχε αποβιώσει χωρίς όμως ο δράστης Α) να το γνωρίζει.

2) Ο Α) δραστης βλέπει μπροστά του ενα τροχαίο με μοτ/τα. Αφου ο οδηγός της ανατρέπεται κ βρίσκεται στο έδαφος του αφαιρει το πορτοφόλι αδιαφορόντας για την ζωή του κ τρέπεται σε φυγη . Αμέσως σταθμέυει το όχημα κ ο Γ) ο οποίος βλέπει τον οδηγό στο έδαφος πλέον νεκρό , χωρίς όμως να το γνωρίζει ,και του αφαιρεί το κινητό.

3) Ο Α) δράστης πυροβολεί τον Β) για προσωπικές διαφορές. Νομίζοντας οτι τον σκότωσε του αφαίρεσε επ'ευκαιρίας το πορτοφόλι. Τελικα ο Β μετα απο μακρόχρονη νοσηλία επέζησε.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:
1) Θα ήταν νομικά αποδεκτό την πρώτη μέρα ο δράστης να τιμωρηθεί για κλοπή και την δεύτερη ελαφρότερα για υπεξαίρεση έχοντας διαπράξει την ίδια ακριβώς πράξη και μάλιστα το ελαφρυντικό θα είναι εκτός του σκοπού κ της επιδίωξης του.???

2) Θα ήταν νομικά αποδεκτό ο ενας δράστης οδηγός να τιμωρηθεί για κλοπή κ ο άλλος για υπεξαίρεση ???

3) Θα ήταν νομικά αποδεκτό το ύψος της ποινής της αξιόποινης συμπεριφοράς να εξαρτάται απο ένα εξωτερικό στοιχείο κ δη αν ο παθόντας απεβίωσε η όχι. Μάλιστα ο χαρακτηρισμός της πράξης θα γινόταν ανάλογα με την χρονική στιγμή του θανάτου , αν η πράξη έγινε δηλαδή πριν ή μετά τον θάνατο???Αν δηλαδή ο παθών απεβίωσε ο τυχερός δράστης θα ήταν υπαίτιος υπεξαίρεσης ενώ αν ήταν άτυχος κ ο παθών ζούσε θα είχε διαπράξει κλοπη ...

Νομίζω είναι λογικές παρατηρήσεις , ωστόσο την άποψη οτι πρόκειται για υπεξαίρεση δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω ως λανθασμένη , πόσο μάλλον όταν έχει υποστηριχτεί απο ανώτατους δικαστικούς σε αποφάσεις του ΑΠ αλλά και απο επιφανείς καθηγητές νομικής.
Το ίδιο ισχύει και για τους υποστηριχτές της άποψης οτι πρόκειται για υπεξαίρεση.Πρέπει να σεβαστούν την άποψη ανωτάτων δικαστικών που υποστηρίζουν το αντίθετο και μάλιστα σε αμετάκλητες αποφάσεις φυσικα χωρίς να αναιρείται το δικαίωμα της κρίσης.

Ξανατονίζω οτι πραγματικά πρόκειται για αρκετά δύσκολο πρακτικό ...

[edit time=1415027853]Srek[/edit]

ο θάνατος στην συγκεκριμμενη περίπτωση επήλθε από παράνομη πράξη του δράστη

Αδιαμφισβήτητα, η κατοχή ή μη κατοχή του πράγματος από τον παθόντα είναι στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης των εγκλημάτων της κλοπής και υπεξαίρεσης αντιστοίχως. Ο θάνατος όμως του παθόντος όχι. Κατά τη γνώμη μου, στα δύο πρώτα παραδείγματα που παρέθεσες ο θάνατος είναι εξωτερικός όρος του αξιόποινου, ανεξάρτητος από την υπαιτιότητα (δόλο) του δράστη.

Ως γνωστόν ο εξωτερικός όρος του αξιόποινου :

(α) αν είναι αρνητικός, αποκλείει το αξιόποινο (π.χ. η αλήθεια του γεγονότος του άρθρου 366§1α΄ ΠΚ)

(β) στις άλλες περιπτώσεις μεταβάλλει το αξιόποινο και την επιβαλλόμενη ποινική κύρωση (π.χ. στα άρθρα 167, 193, 232, 301, 313, 355, 398 ΠΚ κ.α.)

[edit time=1415098459]sakis01[/edit]

Αρα θα πρέπει η επιτροπή να λάβει ως σωστές και τις 2 απαντήσεις. Υπάρχει δυνατότητα να ζητήσουμε εγγράφως από την επιτροπή να μας γνωστοποιησει την σωστή απάντηση και την τεκμηρίωση αυτής? Και επιτέλους κάποια στιγμή η ένωση αστυνομικών πρέπει να παρέμβει ώστε να αλλάξει ο αναχρονιστικός αυτός τρόπος εξετάσεων

[quote name=mitsos78 date=2014-11-04]Αρα θα πρέπει η επιτροπή να λάβει ως σωστές και τις 2 απαντήσεις. Υπάρχει δυνατότητα να ζητήσουμε εγγράφως από την επιτροπή να μας γνωστοποιησει την σωστή απάντηση και την τεκμηρίωση αυτής? Και επιτέλους κάποια στιγμή η ένωση αστυνομικών πρέπει να παρέμβει ώστε να αλλάξει ο αναχρονιστικός αυτός τρόπος εξετάσεων [/quote]

Προσωπικά, θεωρώ ότι η Επιτροπή θα λάβει σωστή την "υπεξαίρεση". Δεν γνωρίζω αν προβλέπεται από κάπου υποχρέωση να γνωστοποιεί τη σωστή απάντηση. Μάλλον είναι στη διακριτική της ευχέρεια. Άλλωστε, η όλη διαδικασία των προαγωγικών εξετάσεων καθορίζεται με σαφήνεια στο π.δ. 82/2006 (Α΄ 86).

Σίγουρα το πρακτικό απευθυνόταν σε δυνατούς λύτες και όχι στο μέσο αστυφύλακα.

Τα περί επέμβασης του συνδικαλισμού για να αλλάξει ο τρόπος προαγωγών, θα το αφήσω ασχολίαστο...

[edit time=1415097622]sakis01[/edit]

Παραθέτω και την απάντηση του Νομικού - Δικηγόρου Ν. Δερμενούδη, όπως δημοσιεύτηκε την 4/11/2014 στο forum της ΣΚΑΥ :

Β)ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Ο Α διαπληκτίζεται με το Β μέσα στο σπίτι του προηγούμενου και του φέρει σοβαρά πλήγματα, με αποτέλεσμα τον θάνατό του, τον οποίο επιδίωκε. Κατόπιν αφαιρεί από την κατοχή του Β το ρολόι του αξίας 20.000ευρώ και 200ευρώ που βρήκε μέσα στο σπίτι.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
1)Αξιολογήστε την ποινική ευθύνη του Α.
2)Ποια είναι η ποινική ευθύνη του Α εάν σκότωσε τον Β για να τον ληστέψει;

ΑΠΟΚΡΙΣΗ
[b]1) Ως προς την ποινική συμπεριφορά του Α (ερώτημα 1).[/b]

[b]α) Ως προς την πραγμάτωση της θανάτωσης του Β[/b]
Ο Α με την εγκληματική του συμπεριφορά – διαγωγή έχει πραγματώσει την ειδική υπόσταση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας με πρόθεση (αρ. 299§1ΠΚ) διότι συντρέχουν σωρευτικώς όλα τα στοιχεία τόσο της αντικειμενικής όσο και της υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος. Ειδικότερα:
α 1) Ως προς την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος
Η πράξη της προσβολής του εννόμου αγαθού της ζωής του Β (υλικό αντικείμενο που εξατομικεύει το προσβαλλόμενο έννομο αγαθό είναι ο άλλος άνθρωπος δηλαδή ο Β), στο αναφερόμενο έγκλημα συνίσταται σε μια απ’ ευθείας ενέργεια του Α με τα χέρια του, με αποτέλεσμα να επέλθει ο θάνατος του Β (έγκλημα βλάβης – αποτελέσματος που τελέσθηκε με ενέργεια). Ανάμεσα στην πράξη της προσβολής εκ μέρους του Α και στο αποτέλεσμα που επήλθε (θάνατος του Β) υπάρχει αιτιώδης συνάφεια όπως την προσδιορίζει η κρατούσα στην επίσημη και στη νομολογία θεωρία του ισοδύναμου των όρων (ο θάνατος του Β έχει ως αιτία την πράξη θανάτωσης που τέλεσε ο Α).
α 2) Ως προς την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος
Ο δόλος του Α είναι δόλος σκοπού -επιδίωξη- άμεσος δόλος α’ βαθμού (αρ 27§2 εδ β ΠΚ) ο οποίος επικαλύπτει επακριβώς όλα τα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης (αρχή της επικάλυψης). Ο Α γνωρίζει την υφιστάμενη κατάσταση, προβλέπει την κατάσταση των πραγμάτων στο μέλλον (γνωστικό στοιχείο του δόλου), και θέλει να επέλθει το αποτέλεσμα το οποίο και αποδέχεται (βουλητικό στοιχείο του δόλου) όπου η βούληση του δράστη κατευθύνεται ευθέως στην πραγμάτωση του εγκληματικού αποτελέσματος. Η επιδίωξη του Α είναι να επιφέρει το εγκληματικό αποτέλεσμα, ρυθμίζει την συμπεριφορά του αναλόγως της παραστάσεως πραγματώσεως του σκοπού του που συνιστά το αίτιο που κινεί την πράξη του, χάριν του οποίου και μόνο πράττει (ο Α γνωρίζει ότι σκοτώνει άλλον άνθρωπο τον Β και θέλει – επιδιώκει να τον σκοτώσει σε ήρεμη ψυχική κατάσταση) χωρίς να υπάρχει η παραμικρή ένδειξη που να κλονίζει την απόλυτη βεβαιότητα το στοιχείο της ψυχικής ηρεμίας).

[b]β) Ως προς την αφαίρεση του ρολογιού του Β αξίας 20.000ευρώκαι 200ευρώ από το σπίτι[/b]
Ο Α στην συγκεκριμένη αυτή περίπτωση πραγματώνει την ειδική υπόσταση του εγκλήματος της υπεξαίρεσης αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας (αρ375§1εδβ ΠΚ). [b]Αυτό συμβαίνει διότι με το θάνατο του θύματος Β λήγει η κατοχή οπότε μόνο υπεξαίρεση σε βάρος των κληρονόμων είναι δυνατή[/b], εφόσον βεβαίως ο θάνατος επισυνέβη όχι παρουσία άλλων προσώπων. Κατοχή είναι η φυσική πραγματική εξουσία που έχει ο κάτοχος να επενεργεί αμέσως στο πράγμα χωρίς να απαιτείται να υπερνικήσει εμπόδια (φυσική εξουσία, α’ στοιχείο της κατοχής) και που του επιτρέπει κατά την κοινή αντίληψη να το εξουσιάζει σύμφωνα με την δική του βούληση (θέληση εξουσίασης του πράγματος, β’ στοιχείο της κατοχής). [b]Η κατοχή (φυσική εξουσία και θέληση εξουσίασης) παύει με τον θάνατο του κατόχου. Επομένως κλοπή κατά νεκρού δεν νοείται.[/b]
[i]
[b]Με βάση τα δεδομένα ως προς το ερώτημα 1, ο Α έχει τελέσει το έγκλημα της ανθρωποκτονίας με πρόθεση (αρ 299 § 1 ΠΚ) και το έγκλημα της υπεξαίρεσης αντικειμένου ιδιαιτέρας μεγάλης αξίας (αρ 375 § 1εδβ ΠΚ) σε βάρος των κληρονόμων του Β σε αληθινή πραγματική συρροή (αρ 94 § 1 ΠΚ).[/b][/i]

[b]2) Ως προς το ερώτημα 2[/b]

Ο Α στην προκειμένη περίπτωση έχει πραγματώσει τη ειδική υπόσταση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας με πρόθεση (αρ 299§1 ΠΚ) σε αληθινή κατ’ ιδέα συρροή (αρ 94 §2 ΠΚ) με το έγκλημα της ληστείας με στενή έννοια(αρ 380 §1 εδα ΠΚ) όχι μόνο αν η αφαίρεση του πράγματος έγινε κατά την διάρκεια της θανάτωσης ταυτόχρονα με τη θανάτωση αλλά και όταν τελεί σε άμεσο σύνδεσμο μ’ αυτήν (Σχετ. αποφάσεις Αρείου Πάγου, ΑΠ 1028/1994 ΠΧ ΜΔ 823, ΑΠ 35/1996 ΠΧΜΣΤ 1424, ΑΠ 1811/1994 ΠΧΜΕ 170).

[i]Οι απαντήσεις των θεμάτων αυτών δόθηκαν [b]από τον Δικηγόρο – Φροντιστή της Ποινικής Δικονομίας, του Ποινικού Δικαίου και του Αστυνομικού Δικαίου Νικόλαο Αθ. Δεμερνούδη[/b]. Οποιαδήποτε πληροφορία στα τηλ. γραφείου: 25410 77560 – Fax: 2541067205, κιν.: 6979847227 και στο e-mail: [email protected][/i][i][/i][i][/i]

υπεξαίρεση δεν είναι η παράνομη ιδιοποίηση μετά από ΚΑΤΟΧΗ;

ποινικός κώδικας Μιχαήλ Μαργαρίτης σελ 1195
Δεν πρέπει όμως η κατοχή να αποκτήθηκε με προηγηθείσα παρανομη πράξη λ.χ κλοπή, εκβίαση ληστεία απάτη αυτοδικία κλπ[.(βλ σχετ Μπουροπουλό ΠΧ Γ 499ΑΠ 892/85ΠΧΛΕ 1002)

ΣΕΛ 1168 Κατά την ορθότερη άποψη αν τα κινητά αφαιρέθηκαν αμέσως η΄σε εγγύτατο χρόνο από τον ιδιο τον δράστη της ανθρωποκτονίας που θανάτωσε το θύμα για το σκοπό αυτό προκυτε για ληστεία. ενώ αν υπάρχει μεγάλη χρονική απόσταση από την θανάτωση , και η απόφαση αφαίρεσης λήφθηκε ματα ο δράστης διαπράττει κλοπή σε βάρος των κληρονόμων του νεκρού (απ 426/75 πχ κστ 776)

ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ,ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΛΟΠΗΣ-ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗΣ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ-ΟΙ ΣΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΤΟΥ Π.Κ., ΟΤΙ Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.
ΕΡΩΤΩ: Α)ΣΕ ΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΜΑΣ ΕΙΧΑΜΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΑΥΤΗ;
Β)ΣΕ ΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΡΘΡΩΝ ΣΤΟΝ Π.Κ. ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΕ ΝΕΚΡΟ;(ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ
ΚΑΤΟΧΗ).
ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΩΣ ΑΞ.ΥΠ. ΤΟΣΟ ΣΕ ΤΜΗΜΑ ΤΑΞΗΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΣΥΖΗΤΗΣΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΣΟ ΜΕ ΝΟΜΙΚΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΟΥ ΑΝΑΦΕΡΑΝΕ ΟΤΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΡΩΤΗΜΑ,ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΥΛΗΣ ΜΑΣ, ΗΤΑΝ Ε Κ Τ Ο Σ ΘΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΥΛΗΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΜΟΥ ΑΝΕΦΕΡΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΚΡΙΤΙΚΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ-ΕΓΚΛΗΜΑ,ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΑΦΟΥ ΔΙΑΒΙΒΑΣΤΕΙ Η ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ.
Υ.Γ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΛΗΡΩΣ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ,ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΠΑΓΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΧΕΙΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.

Φίλε alex έχεις απόλυτο δίκιο. Από πουθενά δεν απορρέει υποχρέωση του ανακριτικού υπαλλήλουν να υπαγάγαγει την ενώπιον καταγγελόμενη πράξη (αξιόποινη ή μη) σε συγκεκριμένο κυρωτικό κανόνα.

Το συγκεκριμένο πρακτικό ήταν δυσεπίλυτο και βασιζόμενο τόσο στις διατάξεις περί της κτήσης κατοχής του ΑΚ, όσο και στη διαμορφωθείσα (και δυστυχώς πλήρως αντικρουώμενη) νομολογία αλλά και θεωρία.

Δυστυχώς ούτε νομολογία μας παρέχουν, ούτε ο Αστικός Κώδικας ήταν εντός ύλης -όπως τα λες.

Επειδή και εγώ συζήτησα το θέμα και με δικαστή και με δικηγόρους, οι απαντήσεις που πήρα δεν με κάλυψαν και σίγουρα δεν ήταν τόσο δεδομένη η επίλυση όσο φάνηκε αρχικώς...

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ Η ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΘΑ ΤΟ ΑΠΑΝΤΟΥΣΕ ΠΛΗΡΕΣΤΑΤΑ....

Υπάρχει περίπτωση μήπως οι βαθμολογητές, λόγω της σύγχυσης που προφανώς έχει προκαλέσει το πρακτικό, να δεχτούν ως σωστές όσες απαντήσεις έχουν δοθεί τεκμηριωμένα με βάση το πως κατανόησε το πρακτικό κάθε υποψήφιος; Άλλωστε από ότι κατάλαβα οι περισσότερες απαντήσεις (αν και αντικρουόμενες ) που έχουν δοθεί μέχρι στιγμής είναι λίγο ως πολύ σωστές...

[quote name=SunnyV date=2014-11-20]Υπάρχει περίπτωση μήπως οι βαθμολογητές, λόγω της σύγχυσης που προφανώς έχει προκαλέσει το πρακτικό, να δεχτούν ως σωστές όσες απαντήσεις έχουν δοθεί τεκμηριωμένα με βάση το πως κατανόησε το πρακτικό κάθε υποψήφιος; Άλλωστε από ότι κατάλαβα οι περισσότερες απαντήσεις (αν και αντικρουόμενες ) που έχουν δοθεί μέχρι στιγμής είναι λίγο ως πολύ σωστές...[/quote]

Καλά η σύγχυση που έχει προκληθεί για το πρακτικό είναι αμφίβολο εάν έχει έρθει εις γνώσιν των βαθμολογητών... Αν δεν παρακολουθεί κάποιος τα site δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει και θα διορθώσει με την φωτοτυπία των λύσεων που θα του δοθεί...

Κατά τη γνώμη μου, θεωρώ ότι η άποψή σου έχει λογική βάση. Η λογική και νομική ειχειρηματολογία μετράει και όχι η στείρα επιλογή ενός άρθρου του ΠΚ (το οποίο κάποιος μπορεί να το "πετύχει" και στην τύχη...).

Για τον λόγο αυτό υπάρχουν οι συνδικαλιστικες ενώσεις για να δίνουν λύσεις στα προβλήματα των συναδέρφων. Άλλα το μόνο που αρκέστηκαν σε αυτή την περίπτωση ένα άρθρο. Δεν υπερχε μια όχληση της επιτροπής εξετάσεων οτι το πρακτικό ηταν εκτος ύλης άλλα και ποια θα θεωρήσουν σωστή απαντηση