Του Κοσμίδη Θεμιστοκλή
Αναπλ. Οργανωτικού Γραμματέα Ε.ΑΣ.Υ.Α.
Λογικό ήταν ότι θα έφτανε η στιγμή που τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου θα αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα εξαιτίας της απουσίας διμοιριών Ματ. Οι εξεγέρσεις των προσφύγων σχεδόν καθημερινές, ειδικά το τελευταίο διάστημα είδαμε από τραυματισμούς συναδέλφων μέχρι και καμένα υπηρεσιακά οχήματα. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να θέσω κάποιες σκέψεις μου καθώς και κάποια ερωτήματα μήπως προλάβω κάποιες καταστάσεις.
Είμαι σίγουρος ότι μέσα στο επόμενο διάστημα θα ζητηθεί να βάλουμε και πάλι πλάτη. Θα χτυπήσει ένα απόγευμα το τηλέφωνό μας και στην άλλη άκρη της γραμμής θα είναι κάποιος συνάδελφος της γραμματείας μας που θα λέει «σε μια ώρα στην έδρα, φεύγουμε με c-130 για....»
- Ρωτώ λοιπόν,
Α) Εφόσον οι κάτοικοι καθώς επίσης και ορισμένοι συνάδελφοι δεν μας θέλανε στα νησιά τους για ποιο λόγο να ξανά πάμε. Οι ίδιοι δεν έλεγαν ότι ξέρουν τους τρόπους να ηρεμήσουν την κατάσταση και ότι εμείς πιο πολύ πρόβλημα προκαλούμε;;; (5 χρόνια βέβαια ήμασταν απαραίτητοι)
Β) Στη Χίο είδαμε να μπαίνουν στα δωμάτια των συναδέλφων, να τους προπηλακίζουν και τέλος να τους πετούν τα προσωπικά τους αντικείμενα και τις βαλίτσες τους στην θάλασσα. Στην Μυτιλήνη ήταν πιο «πολιτισμένοι», δεν πείραξαν κανέναν απλά έκαψαν τα προσωπικά αντικείμενα των συναδέλφων !!!
Μετά από αυτό θα ζητηθεί στους ίδιους ανθρώπους να πάνε εκ νέου στη Χίο και την Μυτιλήνη ; Να μείνουν στα ίδια ξενοδοχεία; Να συνεργαστούν με εκείνους που, με ντουντούκα στα χέρια φορώντας στολή, τους κατηγορούσαν μπροστά στους κατοίκους;;;
Αν γίνει αυτό τότε η υποκρισία όλων δεν έχει όρια! Είναι αυτονόητο ότι θα πάμε όπου μας ζητηθεί για το καλό της πατρίδας μας, απλά πρέπει να τονίσουμε ότι εκτός από αστυνομικοί είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι των οποίων τα βιώματα στα συγκεκριμένα νησιά ήταν ένα πλήγμα τεράστιο στην ψυχοσύνθεσή μας. Τα μηνύματα που δέχομαι καθημερινά από τους συναδέλφους μου είναι ότι δεν έχουν πρόβλημα να δουλέψουν για όσο καιρό τους ζητηθεί, κάτω από αντίξοες συνθήκες και σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας μακριά από τα σπίτια τους, εκτός από το να μεταβούν στα νησιά του Β/Α Αιγαίου.
Εν κατακλείδι πιστεύω ότι θα λειτουργούσε αρνητικά η χρησιμοποίηση της Υ.Α.Τ. και της Υ.ΜΕ.Τ. στα εν λόγω νησιά γιατί τα σημάδια της τελευταίας διαμονής μας εκεί είναι ακόμα νωπά! Βεβαίως αν η Φυσική και Πολιτική Ηγεσία θεωρεί ότι η μόνη Υπηρεσία της ΕΛΑΣ που μπορεί να ανταπεξέλθει στα ζητήματα που απασχολούν τα νησιά του Β/Α Αιγαίου είναι η Δ.Α.Ε., τότε πρέπει να το εμπεδώσουν και οι τοπικοί φορείς των ανωτέρω νησιών και να ζητήσουν δημοσίως συγγνώμη για τα όσα διαδραματίστηκαν εκεί πριν από περίπου δύο μήνες.
Δεν ξέρω αν ζητάω πολλά άλλα οι εποχές που όποιος υπηρετούσε στα ΜΑΤ ήταν έρμαιο στις ορέξεις του καθενός, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Είμαστε «στρατιώτες» ναι, το δείξαμε στον Έβρο, το δείχνουμε χρόνια ολόκληρα σε κάθε περίσταση, ορισμένοι το εκλαμβάνουν ως αδυναμία. Δεν είναι όμως έτσι. Είμαστε περήφανοι για την Υπηρεσία που υπηρετούμε, δεν πρέπει να γίνουμε όμως και πάλι σάκος του μποξ ή αποδιοπομπαίοι τράγοι
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Ένωσης Αθηνών "Σύγχρονη Αστυνομία" που μόλις εκδόθηκε σε ηλεκτρονική μορφή.
Διαβάστε ολόκληρο το νέο τεύχος ΕΔΩ