Η καθημερινότητα όλων μας έχει γίνει Γολγοθάς. Ιδιαίτερα για εμάς που εργαζόμαστε στο λεκανοπέδιο Αττικής και ειδικότερα σε όσους εργαζόμαστε σε Υπηρεσίες που ανήκουν στα γεωγραφικά όρια της Ένωσης Αθηνών, της πολυπληθέστερης πανελλαδικά Ένωσης Αστυνομικών στην Ελλάδα, στην οποία εδρεύουν οι πολυπλοκότερες και οι μεγαλύτερες Υπηρεσίες με διαφορετικά σχεδόν όλες τους αντικείμενα. Δεν θα μπορούσα να τις απορρυθμίσω γιατί είναι άπειρες.
Όπως προ είπα λοιπόν, ο καθένας μας διαβαίνει έναν Γολγοθά, κυρίως Υπηρεσιακό που επεκτείνεται και στην ζωή του ολόκληρη.
Γιατί όμως θα πρέπει να συμβαίνει αυτό, αναρωτιέμαι συνέχεια και σκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω εγώ και όσοι προσπαθούμε μέσω της Ένωσης για να ξεπεραστούν τα προβλήματα ;
Καταλήγω λοιπόν πως η απάντηση βρίσκεται στην κουβέντα που και εγώ και όλοι οι συνάδελφοι ακούμε καθημερινά στις Υπηρεσίες μας.
Η κουβέντα πράξε τα νόμιμα είναι αυτή που θα έπρεπε να μας βγάζει από το αδιέξοδο και να καλυτερεύει τις συνθήκες εργασίας μας, αλλά και όλη μας την ζωή, γιατί ακολουθώντας την νομιμότητα δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.
Αντ’ αυτού όμως τα νόμιμα έχουν καταντήσει παράνομα και εδώ είναι που γεννιούνται σχεδόν όλα τα προβλήματα .
Γιατί έχουμε αρχίσει να απορούμε και να αναρωτιόμαστε ποια είναι τα νόμιμα;
Είναι μήπως ότι είναι και ηθικά ή μήπως είναι νόμιμες όλες οι διαταγές του Αρχηγείου ή μήπως αυτά που προφορικά διατάσσουν οι Διοικητές ή μήπως είναι αυτά που λέει ο γραμματέας, ο επόπτης, ο επικεφαλής, ο διμοιρίτης ή μήπως…
Δεν ξέρουμε πλέον, γιατί πολλά χρόνια τώρα τα νόμιμα, τα έχουν καταργήσει, καταστρατηγήσει και κατακρεουργήσει οι υψηλά ιστάμενοι και έχουν δημιουργήσει ένα καθεστώς ανασφάλειας για τον αστυνομικό με καταπάτηση των δικαιωμάτων του και κατά το δοκούν εφαρμογή της Νομοθεσίας και των Προεδρικών Διαταγμάτων.
Με αυτές τις προαναφερόμενες καταστάσεις έρχεται αντιμέτωπος ο Αστυνομικός καθημερινά και αυτές οι εντελώς αδικαιολόγητες καταστάσεις τον φέρνουν σε μια άσχημη Υπηρεσιακή κατάσταση που τον ακολουθεί και στην προσωπική του ζωή καθώς το άγχος και η ανασφάλεια που νιώθει στην όχι και τόσο εύκολη εργασία μας παραμένει σε ότι και αν κάνει.
Ως Ένωση αυτό που μπορούμε να κάνουμε και το κάνουμε είναι να κυνηγάμε (τις περισσότερες φορές με επιτυχία ) έναν αόρατο εχθρό ή κάποιον που διέταξε κάτι προφορικά ή γραπτά.
Έτσι καταλήξαμε να κυνηγάμε εκτός όλων των άλλων και αόρατους εχθρούς.
Γι’ αυτό λοιπόν συνάδελφοι μην απορείτε γιατί η Ένωση μας συνέχεια εκφράζει την δυσαρέσκεια της προς τους αρμοδίους με ανακοινώσεις, αφού η καταστρατήγηση κάθε είδους νομιμότητας έχει φτάσει στο απροχώρητο, αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να σταθούμε με αξιοπρέπεια, γι αυτό λοιπόν ζητάμε και την δική σου βοήθεια καταθέτοντας στην Ένωσή μας τα Υπηρεσιακά σου βιώματα που σίγουρα πρωταγωνιστεί ένας αόρατος εχθρός ή κάποιος που στραβoκοιμήθηκε ;
Αν κάποιος πολίτης διάβαζε το άρθρο σίγουρα δεν θα πίστευε πως η Ελληνική Αστυνομία λειτουργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο απέναντι στους εργαζομένους της, αλλά η αλήθεια είναι αυτή και ας ακούγεται απίστευτη.
**Tο άρθρο δημοσιεύτηκε στο νέο τέυχος του περιοδικού Σύγχρονη Αστυνομία της Ένωσης Αστυνομικών Αθήνας.