Η αναχαιτιστική ικανότητα είναι μια υπόθεση παρεξηγημένη. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Πίσω στα θρανία λοιπόν. Ο Τρίτος Νόμος του Νεύτωνα ορίζει ότι για κάθε δράση ασκείται ίση αντίδραση. Τι σημαίνει όμως, αυτό σε μια βολή; Πολύ απλά ότι η ενέργεια της ανάκρουσης που δέχεται το χέρι σας από το όπλο χονδρικά ισούται με την ενέργεια που καταλήγει να κουβαλά πάνω της η σφαίρα. Με δεδομένο ότι το σύνολο της ενέργειας της σφαίρας απορροφάται από το σώμα του στόχου, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι αυτός που δέχεται μια σφαίρα, πρακτικά δέχεται την ίδια δύναμη με αυτή που δέχεστε και εσείς κατά την βολή από την ανάκρουση. Ο Νεύτωνας το λέει ξεκάθαρα λοιπόν: μια σφαίρα δεν έχει αρκετή ενέργεια πάνω της για να «μπλοκάρει» την πορεία κάποιου.
Άρα κάτι χολιγουντιανά που κάποιος δέχεται μια σφαίρα και πετάγεται 3 μέτρα πίσω μπορείτε να τα ξεχάσατε. Αν όμως η ενέργεια του βλήματος δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο τι είναι αυτό που καθορίζει την «αναχαιτιστική ικανότητα»;
[custom:google-ads]
Σύμφωνα με την σχετική αναφορά του, το FBI κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μυστικό βρίσκεται στην διατρητική ικανότητα του βλήματος. "Το κρίσιμο στοιχείο είναι η διείσδυση, μια σφαίρα που δεν μπορεί να διεισδύσει αρκετά ώστε να πλήξει ζωτικά όργανα από όλες τις γωνίες δεν είναι αποδεκτή".
Τι σημαίνει όμως αυτό στην πράξη; Με λίγα λόγια, ότι τόσο, το 9mm όσο και το .45ACP επιτυγχάνουν το στόχο. To 9mm μπορεί να έχει λίγο καλύτερη διάτρηση, ενώ το .45ACP να κάνει ζημιά σε λίγο μεγαλύτερη έκταση αλλά στην τελικής αυτές οι διαφορές μεταξύ τους, είναι σχετικά μικρές.
Εκεί που τα δύο διαμετρήματα διαφέρουν σημαντικά είναι στην συμπεριφορά και τα χαρακτηριστικά των πιστολιών που τα χρησιμοποιούν. Και εκεί είναι που το 9mm κερδίζει την προτίμηση των περισσοτέρων, καθώς τα «εννιάρια» είναι πολύ πιο διαχειρίσιμα τόσο από πλευράς διαστάσεων και βάρους όσο και από πλευράς ανάκρουσης σε σύγκριση με τα «σαρανταπεντάρια».
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: HΚ VP9: Όταν η Heckler & Koch κοίταξε στα ίσια την Glock