Η αναγνώριση της επικινδυνότητας του επαγγέλματος των Αστυνομικών εξακολουθεί να αποτελεί πάγιο αίτημα των στελεχών της ΕΛ.ΑΣ..
Πρόκειται για ένα ζήτημα, στο οποίο μέχρι σήμερα, ουδείς έχει δώσει λύση, αν και οι πάντες κατανοούν την αναγκαιότητα της συγκεκριμένης αναγνώρισης, η αιτιολογική βάση της οποίας, δυστυχώς πηγάζει από τους καθημερινούς τραυματισμούς αστυνομικών αλλά και τους θανάτους εν ώρα καθήκοντος
Διαβάστε επίσης
Στο πλαίσιο αυτό το Policenet.gr επικοινώνησε με την Δ' Αντιπρόεδρο ΒτΕ, Βουλευτή Άρτας, ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ. κ. Όλγα Γεροβασίλη, θέτοντας της το εξής ερώτημα:
Ούτε στην 88η ΔΕΘ δεν ακούσαμε τον πρωθυπουργό της χώρας να αναφέρεται στην αναγνώριση της επικινδυνότητας του επαγγέλματος των Αστυνομικών. Τόσο το έμψυχο προσωπικό των Σωμάτων Ασφαλείας, όσο και οι πολίτες κρίνουν αναγκαία την αναγνώρισή του αν και μέχρι σήμερα παραμένει ζητούμενο. Διότι δυστυχώς όσες Κυβερνήσεις κι αν πέρασαν μέχρι σήμερα, καμία δεν ανταποκρίθηκε στην αυτονόητη υποχρέωσή της να αναγνωρίσει την επικινδυνότητα του επαγγέλματος. Κυρία Γεροβασίλη, έχοντας διατελέσει και Υπουργός προστασίας του Πολίτη και ούσα ενήμερη σε θέματα που αφορούν την Ελληνική Αστυνομία, θα θέλαμε να μας πείτε εάν το ζήτημα που σας θέσαμε υπάρχει στο κυβερνητικό πλάνο του κόμματός σας. Ποιες είναι οι υπόλοιπες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την ΕΛ.ΑΣ.;
Η απάντηση της κ. Γεροβασίλη στο Policenet.gr: Οι εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, για τα θέματα των ένστολων, είναι ενδεικτικές του τρόπου που (δεν) αντιλαμβάνεται την ανάγκη των πολιτών για ασφάλεια και αντιμετώπισης των προκλήσεων που το ένστολο προσωπικό καθημερινά αντιμετωπίζει. Μάλιστα έφτασε στο σημείο να θεωρεί εξαγγελία, κατάλληλη για το βήμα της ΔΕΘ, το μισό ευρώ αύξηση που έδωσε «απλόχερα». Γιατί ναι μεν από το βήμα της ΔΕΘ εξήγγειλε αύξηση της νυχτερινής αποζημίωσης κατά 20%, όμως, στην πράξη πρόκειται για 0,40€ την ώρα, δηλαδή 3 ευρώ ανά 8ωρο νυχτερινής εργασίας, σύνολο 12 ευρώ τον μήνα.
Δεν πρόκειται για «ψίχουλα», κατά το κοινώς λεγόμενον, ούτε καν για «φιλοδώρημα» αλλά για εμπαιγμό ολκής.
Κι αυτά όταν καθημερινά οι ένστολοι διακινδυνεύουν τη σωματική τους ακεραιότητα και τη ζωή τους ακόμη.
Αναφέρω μόνο το πρόσφατο τραγικό περιστατικό του Υπαρχιφύλακα Γιώργου Λυγγερίδη, που μας συγκλόνισε όλους.
Η μέριμνα της Κυβέρνησης Μητσοτάκη όμως για τους ένστολους εξαντλείται στα 0,40 ευρώ.
Γιατί η πολιτική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη χαρακτηρίζεται από έλλειμμα σεβασμού και παντελή έλλειψη (εν)συναίσθησης. Δομικό στοιχείο της διακυβέρνησης αυτής, σε όλα τα θέματα της καθημερινότητας των πολιτών, όπως για παράδειγμα η λαίλαπα της ακρίβειας, που τσακίζει τα νοικοκυριά. Ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει πολύ καλά ότι πολλοί αστυνομικοί αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη δουλειά για να μπορέσουν να επιβιώσουν τις οικογένειες τους. Γνωρίζει πολύ καλά το επίσης πρόσφατο τραγικό περιστατικό του 31χρονου αστυνομικού Αγαθάγγελου Παπαδοπούλου, που καταπλακώθηκε από οικοδομικά υλικά, κάνοντας δεύτερη δουλειά.
Περιφρονώντας την πραγματικότητα για το γλυκό χειροκρότημα της ΔΕΘ, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη περιφρονεί εμπράκτως τους ένστολους, όπως εμπράκτως περιφρονεί και τους υγειονομικούς και τους γιατρούς, που δίνουν τιτάνιο αγώνα να κρατήσουν όρθιο το δημόσιο σύστημα υγείας, που καταρρέει κυριολεκτικά.
Με πομπώδεις εξαγγελίες, μεγαλοστομίες και επικοινωνιακά τεχνάσματα η Κυβέρνηση προσπαθεί να αλλοιώσει και να εξωραΐσει την πραγματικότητα με μαγικές εικόνες, χωρίς αντίκρισμα, χωρίς ουσία, χωρίς αποτελεσματικότητα.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι άλλωστε και η «δοκιμασμένη» συνταγή του ισόβιου πια, νυν Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος, κάθε φορά που αναλαμβάνει τα ηνία του Υπουργείου εξαγγέλλει μεγαλόπνοους σχεδιασμούς και ανακατατάξεις, δηλώνοντας ότι παρέλαβε καμένη γη.
Αλλά η περιφρόνηση της πραγματικότητας τελειώνει όταν δολοφονούνται πολίτες έξω από Αστυνομικά Τμήματα.
Τα Σώματα Ασφαλείας έχουν αφεθεί στην τύχη τους αφού εν πολλοίς αντιμετωπίζονται από την κυβέρνηση ως κομματικό φέουδο. Κάθε άλλο πάρα εκπληρώνουν το ρόλο τους, δηλαδή, αφού επί της αρχής είναι ταγμένα να υπηρετούν την κοινωνία και τους πολίτες. Η πολιτεία δε για αυτό τους το έργο πρέπει να στέκεται αρωγός δίπλα στον αστυνομικό και τον ένστολο.
Με δεδομένη τη θητεία μου, ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη γνωρίζω τι επικρατεί στον ευαίσθητο αυτό χώρο. Αυτή ακριβώς την νοοτροπία κληθήκαμε να διαχειριστούμε όταν αναλάβαμε την Κυβέρνηση της χώρας.
Εμείς διαχειριστήκαμε το θέμα της ασφάλειας ως κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα των πολιτών και όχι ως προνόμιο για λίγους, όπως κάνει η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αντιμετωπίσαμε τους αστυνομικούς ως εργαζόμενους με υποχρεώσεις αλλά και δικαιώματα και όχι ως εργαλείο για την εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών.
Θέλαμε την Αστυνομία δίπλα και όχι απέναντι στον πολίτη και την κοινωνία. Και το κάναμε πράξη. Δώσαμε όραμα και προοπτική στο Σώμα, επενδύοντας στην αξιοκρατία, την διαφάνεια και την εντιμότητα. Και το τρίπτυχο αυτό δεν αμφισβητείται από κανένα.
Είμαι λοιπόν περήφανη για το έργο που προσφέραμε την περίοδο εκείνη και την κατάσταση που παρέδωσα, ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, στον σημερινό Υπουργό. Για παράδειγμα τα γραφεία αντιμετώπισης ενδοοικογενειακής βίας που νομοθετήθηκαν και ιδρύθηκαν ήδη από τότε, με υπογραφή μου..
Σήμερα βέβαια τα δεδομένα έχουν διαφοροποιηθεί αισθητά. Η κατάσταση είναι επιβαρυμένη και εξαιρετικά δύσκολη, άλλα όχι μη αναστρέψιμη. Εμείς παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις, παρεμβαίνουμε εποικοδομητικά στο κοινοβουλευτικό έργο, επικαιροποιούμε το σχεδιασμό μας και προετοιμαζόμαστε για την επόμενη ημέρα.
Έχουμε καταρτίσει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα αντεγκληματικής πολιτικής και ένα ευρύ πλαίσιο εργασιακών δικαιωμάτων και διευκολύνσεων για τους εργαζόμενους αστυνομικούς, που περιλαμβάνει την αναγνώριση του επαγγέλματος του αστυνομικού ως επικίνδυνου, ένα πάγιο και δίκαιο αίτημα των αστυνομικών που θα το υποστηρίξουμε εάν έρθει στη Βουλή από την παρούσα κυβέρνηση.
Περιλαμβάνει ακόμα την επιλογή του Αρχηγού της Αστυνομίας από διαδικασίες κοινοβουλευτικές, την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου κρίσεων, προαγωγών, μεταθέσεων, μετακινήσεων, αποσπάσεων, την ανωτατοποίηση και κατοχύρωση της παρεχομένης εκπαίδευσης των παραγωγικών σχολών, τη διαρκή επιμόρφωση και δια βίου εκπαίδευση, τις προσλήψεις μόνο μέσω πανελληνίων κ.α
Είμαι βέβαιη ότι εμείς μπορούμε, με συνεργασία και ειλικρινή διάλογο με τους Έλληνες Αστυνομικούς, να εξειδικεύσουμε και να θέσουμε σε εφαρμογή με ρεαλισμό και αποφασιστικότητα το παραπάνω σχέδιο.